Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 4 - Hannah van Binsbergen: Nu is...

vrijdag 27 januari 2017

[Hier leest Hannah van Binsbergen onderstaand gedicht.]

ik weet nog niet waar ik aan werk

ik hoop dat het iets nuttigs is

soms wed ik op honden
en mijn werk is mijn leven

u vraagt me wat vrijheid is? vakantie.

soms komt het voor dat dieren mensen blijken
en jaren in een dierentuin zich voegen naar hun rol
- iemand weet het, rost ze 's avonds af en brengt ze in verwarring
totdat ze langzaam gaan geloven in hun leven als gorilla.

ik weet nu dat door een uitval, echte wassen kaarsen
of de plastic novenen van mijn jeugd we gaan geloven
dat alles mogelijk is

je zou bijvoorbeeld nu je vingers kunnen steken
tussen de ventilator van je leven
in de supermarkt gaan werken en dan jong en mooi je graf in rollen

je kan voorgoed het bos in rennen
een leven onder de waterval
als Caspar David Friedrich

terwijl je eigenlijk nooit vrijer bent dan op een goed gelukte foto
een duidelijk moment met helder weer en hoge bomen

soms valt er iets te winnen
(ik hoop dat het iets nuttigs is)
soms laat ik mensen proeven van mijn zweet

2016



Het zou mij niet verbazen als de VSB-Poëzieprijs naar
Kwaad gesternte gaat, schreef ik hier eergister. En ik kreeg gelijk: Hannah van Binsbergen kreeg die prijs. 

Niets aan Kwaad gesternte verraadt dat het een debuutbundel is of het moet nu juist de onbevangnheid zijn waarmee de dichteres haar lezers tegemoet treedt, niet gehinderd door de last van de verwachtingen., Aldus de jury. Nog een citaat:

Het omslag [...] wordt voor een groot deel gevuld door één woord in imposante kapitalen: KWAAD. Toch is dit niet de poëzie van een angry young woman: daarvoor zijn haar gedichten te beheerst en te nonchalant. Er wordt weliswaar heel wat afgevochten in Kwaad gesternte, maar het is een kleine, alledaagse strijd, geen Grote Strijd om universele principes: het goede, het ware en het schone hangen allang uitgeput in de touwen. Waar kun je dan nog voor vechten? 'Wij hebben niet echt een wereld', schrijft de dichteres. Wat rest, zijn de lijnen die je zelf trekt en die hoop of wanhoop aan je leven geven.

 

Archief 2017