Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 32 - Randy Newman: Bad news from home

zaterdag 12 augustus 2017

[Beluister hier]

High on a cliff in Mexico
Staring down at the rocks and the sea below
I can hear the curch bells ring
I can hear the choir

I remember the night she left
I drove to the station in the pouring rain
Sat all night behind my big iron desk
The oil in the water made a rainbow

At the end of this bone white gravel road
They both lie sleeping on a feather bed
And her hair is black as the sky at night
But her eyes are gray like the moon

You can run but you can't hide
You can run but you can't hide
You said you love me but I know you lied
You said you love me but I know you lied

1988


Er is een nieuwe cd van Randy Newman:
Dark Matter. Reden voor mij om zijn mooiste repertoire weer eens terug te luisteren aan de hand van die schitterende Songbook-cd's. Sinds 2003 neemt Newman (1943) hoogtepunten uit zijn oeuvre namelijk opnieuw op, maar dan in hun oervorm, dus met alleen piano. In die reeks zijn inmiddels drie cd's verschenen. Op Songbook Vol 3 (2016) staat bovenstaand lied, oorspronkelijk uit 1988. Binnenkort hopelijk in vertaling, maar nu - bij uitzondering in deze rubriek - in het Engels. 
Randy Newman in een interview, woensdag jl. in het Parool:
Ik voel nog steeds geen behoefte om naar Nieuw-Zeeland te verhuizen en te beginnen met schilderen met olieverf. Of om een kudde schapen te gaan hoeden. Ik kan het eigenlijk amper geloven, maar ik vrees dat ik eerlijk moet zijn: de kwaliteit van mijn leven was voor mij minder belangrijk dan de kwaliteit van mijn liedjes. 

Hier nog enkele andere uitvoeringen:
Mathilde Santng 
Noel Golden
Nelson Walkom

Archief 2017