Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 14 - Alexis de Roode: Chandler Grafner (2)

woensdag 05 april 2017

Chandler Grafner, Daniël Rongen, Romy Visser, Seth Klaasse Bos,
Daniël Weurding, Bridget van der Velde, baby Jairo, Hans de Vos,
Jayden Schijffer, Tygo Verbeek, Jurgen Hermens, Ali Zainalabedin,
Maria van E., Lucas van Balen, Lidewij Zegers, Ferdyan Sjarifudin,

Cherise Stomphorst, Jason Schaap, Rowena Rikkers, Rosa Mascini,
Gessica Gomes, Soukaia Hajali, Nikita Willens, Chaniqua Ajubi,
Joey Driedonks, Thomas van Bedum, Cheyenne Kreeft, Sávio Silva,
Djelano Salakori, Ruben Luth, Ruben van der Schuit, Jonathan Lima,

Elisa van Oudenaren, Leon Dijkhuizen, Yassin Martinez, Mirella B.,
Mikolasz Roetgerink, Jayden Verkerk, Lana Kabir, Jelysa van T.,
Nouafel de Jong, Kelly Pelkman, Dennis Kaijim, Metehan Kacar,
Florian Plas, Sky den Boer, Jonathan van der Horst, Mehak Kumar,

Isabelle Kwakernaat, Roan Kroesen, Robiënna Reboe, Dayton K.,
Elisabeth van der Woude, Jille Ruiter, Pepijn Zegers, Lucas Jellema,
Andrea Boessenkool, baby Talysa, Amon Glorie, Mirjam Abarkan,
Dylan Bury, Cerise Lobs, Emiel Hoogendoorn, Diego Hardeman.

2017


Valt het je op dat alle regels gepaard rijmen? Maar iets rijmt er natuurlijk helemaal niet, want wie het eerste gedicht van dit tweeluik las en ook in bovenstaand rijtje meteen de naam Chandler Grafner ziet staan, weet dat er onheil dreigt. Het voelt alsof je op een oorlogskerkhof loopt...

In zijn verantwoording, achter in zijn nieuwe bundel Een steen openvouwen, schrijft Alexis de Roode: Het tweede deel van Chandler Grafner bestaat uit namen van kinderen die door hun ouders of verzorgers zijn vermoord.


 

Archief 2017