woensdag 12 juli 2017
Over zes jaar, gaan wij hier dan samen wonen
en geven wij dan alles op wat ons bindt
aan dat vlakke land van regen, noordenwind,
van regelmaat en nog vastere patronen?
Over zes jaar, is het ons dan welgezind,
dat dorp met het tempo anti-supersone -
zeker na uur zes en nulla ratione
dat je eraan ontsnapt - of zijn wij ziend blind?
't Is acht uur 's morgens als wij erover praten
(elke dag: broodje, topkoffie - ieder twee;
zes stuks voor ònze prijs van één, by the way!)
zittend op 't terras van koffiebar te C.
Met die oudjes om ons heen, denk ik gelaten:
over zes jaar. Otium cum Dignitate!
2017
Hella Franken is van 1956 en dus 61 jaar. Over zes jaar mag zij rusten in waardigheid. Oftewel: Otium cum Dignitate. Meer Latijn deze keer: nulla ratione, wat (want ik zocht het op) betekent: op generlei wijze. En supersoon komt van sonos... by the way.
De inhoud spreekt voor zichzelf deze keer: de ik-persoon en haar geliefde zitten aan een Italiaans koffiebarretje - plaats C, in de buurt van Rome, valt vaak in haar Reissonnetten uit het zuiden - en mijmeren over te zijner tijd verhuizen naar Italië; naar dat dorp met het tempo anti-supersone, zeker na uur zes. Uur zes staat cursief. Het zeer lage tempo na uur zes. Niet na zes uur, want dan is iedereen juist weer actief na de middagrust. Heet die, behalve in Spanje, in meer zuidelijke landen Siësta? Wikipedia biedt uitkomst en onverwachts ook meteen voor uur zes. Het woord Siësta blijkt afgeleid van het Latijnse woord Sexta: het zesde uur. Ik lees: De Romeinen telden hun uren vanaf zonsopkomst. Het zesde uur was voor hen daardoor het middaguur.
Nog meer Latijn dus. Over zes jaar naar Italië? Hella Franken is nu al ingeburgerd!
