Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 14 - Wim Brands: Het lied

zaterdag 08 april 2017

Als kind hoorde hij op weg naar huis
in de haven van zijn eiland een aria

die hij niet
kon thuisbrengen.

Was de matroos Italiaans?

Hij zocht het lied tijdens zijn lange
buitenlandse verloven
in operahuis na operahuis

jaar na jaar

en vond het niet.


2013


Veelzeggend gedicht op de achterkant van de Verzamelde gedichten van Wim Brands (en hier en hier en hier). De bundel, bezorgd door Thomas Verbogt en Brands' echtgenote Monique Edelschaap, verscheen dinsdag 4 april, precies een jaar na zijn dood. Ook Wim Brands zocht jaar na jaar en vond het niet...

In haar woord vooraf schrijft Monique Edelschaap:
Wim en ik zijn 26 jaar samen geweest. We kregen twee kinderen. Voor ons drieën [ik verbeter een tikfout; Uitgeverij Van Oorschot heeft een reputatie op dit gebied, fv] is sinds zijn dood alles anders. Tegelijk blijft hij nog zo aanwezig in ons leven, in ons gezin. Bezig met het bijeenbrengen van zijn verzameld werk brachten Thomas en ik uren door aan de keukentafel. Thomas las voor, ik luisterde. Regelmatig was het alsof Wim aanschoof. We hoorden zijn stem en dat was troostrijk...



De bundel - 522 pagina's! - ligt hier voor mij op tafel. Dat is troostrijk...


 

Archief 2017