Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 29 - Hella Franken: Alessandro

maandag 17 juli 2017

Toen hij nog voetbalde bij Lazio, liet hij ze al bouwen
en ze zijn na ruim twintig jaar dus nog steeds in zijn bezit:
die villa's. De linker - cadeau aan zijn moeder - in het wit
en strak ertegenaan, in terra, een huis om zelf te hou'en

als buitenhuis naast Rome en later de VS. Zijn rit
als speler, daar kwam in dertien een einde aan, maar de gouwe
jaren zijn nog niet voorbij. In Miami heeft hij de touwen
stevig in zijn sportieve handen: als trainer, superfit.

Lang geleden leerde ik de dag hier leven met siësta
en ook de avonden op dat dorpsterras bevielen best. À
nog geen euro per glas dronk ik daar de beste wijn. Elke keer,

dag na dag, trok om middernacht weer zo'n dwingende meneer
Signora dall' Olanda met zich mee, ondanks haar verweer,
en wees trots in het dal: "Dat is het nou, 't huis van ònze Nesta!"

2017 


Hella Franken geeft nu zoveel prijs over het dorpje op de oude heuvel -  eerder sprak zij slechts van C bij Rome - dat de naam ervan niet langer een raadsel is. Het is de plaats waar de moeder van de voormalige voetballer van Lazio (1992-2002) en AC Milan (2002-2012) woont: Alessandro Nesta (Rome, 1976).

Een groter raadsel vond ik hoe zij zich eruit zou redden na de twee kwartijnen, als zij de eerste zin van de eerste terzine eindigt met de rijmuitgang 
iësta, nog niet wetend dat het sonnet ging over Nesta, Daarmee heb je nummer twee dus sowieso al binnen. Maar zelfs dan sta je voor een moeilijke opgave. Franken lost het op door twee zinnen creatief met elkaar te verbinden: eindigend op best en beginnend met à. 

Creativiteit was ook vereist met de rijmuitgang ouwe. Bouwen en touwen kan, maar houden en gouden niet. Maar onze taal biedt uitkomst met hou'en (welk woord  je niet kunt schrijven als houwen, want dat betekent iets anders, namelijk hakken) en gouwe (denk aan Gouwe Ouwe).

Veel meer valt er vandaag niet te becommentariëren. Kijk liever naar de mooie foto die ik vond van de beschreven locatie. Prachtig!


Archief 2017