Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 31 - Jos Versteegen: Woon ik hier

woensdag 02 augustus 2017

Welnee, die meisjespop is niet van mij,
die foto ook niet, met dat blonde haar.
Vanmiddag komt mijn vader, die weet alles.
Ik denk dat ik moest wassen, thuis, en strijken,
veel werk, met hoeveel waren wij, met veel.
Die grote klassen, 's zomers in een bus
vol liedjes, boterhammen, ergens heen.
Ik heb gezongen in een koor, ik danste.
Vanmiddag komt mijn vader, die weet alles.
Mag ik nu ook iets vragen? Woon ik hier?

Dan staat u op, loopt naar de gangdeur toe,
die openstaat, en leest uw naam, voluit.
Vanmidag komt uw man, en die weet alles.

2017


Voor de derde en laatste dag Jos Versteegen. Nu met het titilgedicht van zijn bundel. Uit het nawoord:
Vaak ben ik ontroerd geweest. Bijvoorbeeld toen een mevrouw met wie ik zat te praten, plotseling de vraag stelde: "Woon ik hier?" Ze stond op en ging het bordje aan de buitenkant van haar deur controleren. Hardop las zij haar naam. 


 
 

Archief 2017