Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 35 - Jan Boerstoel: Afscheid

zaterdag 02 september 2017

Ruim drie jaar lang lag ik vóór zaterdag en dauw
al bij u op de mat om u te amuseren
(of confronteren, provoceren, irriteren)
met wat ik in de week daarvoor weer niet blauwblauw

kon laten, mocht ik dichten over politiek
of sport of kunst of mensen die niet deugen wilden,
mijn eigen leven ook, dat niet zo veel verschilde
van dat van u... Maar daaraan, hooggeëerd publiek,

komt nu een eind, ik ga (geprezen en misprezen)
weer heel iets anders doen. Dank, dat u mij wou lezen.

2000



Naar aanleiding van mijn aandacht voor zijn sonnettines (zie hier en hier en hier) stuurde Jan Boerstoel mij het gedicht waarmee hij 13 september 2000 zijn wekelijkse tienregelige poëtische krantenbijdrage op de actualiteit (eerst voor
het Parool, later AD) beëindigde.
Ik stop nog niet:
Fijn, dat u mij wilt lezen.

Archief 2017