Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 6 - Jeroen van Merwijk: Niets is voor altijd

zondag 05 februari 2017

Alles is niet voor altijd, maar altijd maar voor even
Je vindt iets moois, je draait je om en bent het kwijt
Je komt er - 't is niet anders - steeds meer achter in je leven
Niets is voor altijd

Ik dacht dat jij en ik voor altijd zou gaan duren
We zouden samen zijn en blijven tot in alle eeuwigheid
En inderdaad: de lange jaren samen leken korte uren
Maar niets is voor altijd

Het duurt niet lang, dan zijn we slechts herinneringen
Als ooit in steen gevangen wezens uit het Pleistoceen of Krijt
Als nooit door mensenoog geziene lang verdwenen dingen
Niets is voor altijd

Ooit droogt de zee, ooit zal de zon zelfs doven
Ooit komt er een einde aan de tijd
Dan zal er zelfs geen God meer zijn om in te hoeven geloven
Dan is het leven van het leven zelf bevrijd

Toch is er iets wat altijd rond zal blijven zingen
Een verre ijle toon van weemoed en van spijt
Om alle mensen en de dwaze wegen die ze gingen
Dat blijft altijd

2013
 

Alles blijft was het thema gisteren. Niets is voor altijd is het thema vandaag. Dat lijkt een grote tegenstelling, maar toch zeggen Gerrit Komrij en dichter-zanger Jeroen van Merwijk precies hetzelfde. Immers, ook Van Merwijk concludeert, in zijn laatste strofe: er is iets wat altijd rond zal blijven zingen, [...], dat blijft altijd.

Mooie opbouw: in vier strofen van klein naar steeds groter en dan een conclusie.
Het begint met zomaar
iets:
je vindt iets moois (niet mooi) en bent het kwijt. De eerste keer dat je beseft: niets is voor altijd. Maar dan, in de tweede strofe, verlies je de liefste en je grootse verwachtingen: we zouden samen zijn en blijven tot in alle eeuwigheid. In de derde strofe zijn wij het zelf die niet voor altijd zijn en verworden tot slechts herinneringen. In de vierde strofe geldt dat voor de aarde, want ooit komt er een einde aan de tijd.
Maar...
toch is er iets wat altijd rond zal blijven zingen [...], dat blijft altijd. En we zijn terug bij het thema van gisteren. En dat van vandaag.     

Niets is voor altijd ziet en hoort u hier door Jeroen van Merwijk zelf vertolkt.  



 

Archief 2017