Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 23 - Vicky Francken: Onze ratio een radio

maandag 05 juni 2017

het sneeuwt in je oren. je denkt altijd wel iets
hoewel meestal weinig
van kwaliteit

het gevoel dat je niet alles voor het zeggen hebt
terwijl je schrijft, het denken dat als een blauwe
ballon in een carrousel voorbijkomt, knapt
een gedachte die opstijgt, naar je zwaait
de pluim grijpt, gratis
nog een rondje

ik ben geen dader
maar zou dader willen zijn

doen is belangrijk

2017


Ze waren met zijn vieren genomineerd voor de
C. Buddingh'-poëzieprijs, de prijs voor het beste poëziedebuut: Joost Baars, Vicky Francken, Paul Meeuws en Tijl Nuyts (en hier). Donderdag werd bekend dat Vicky Francken (1989) de prijs heeft gewonnen met haar bundel Röntgenfotomodel.

In NRC-Handelsblad van vrijdag (2 juni) werd haar een vraag gesteld over het openingsgedicht, dat ik hierboven heb geplaatst. Volledige titel:
Onze ratio een radio die dag en nacht een ruis voortbrengt. Wat zij bedoelt met het gevoel dat je niet alles voor het zeggen hebt terwijl je schrijft? Haar antwoord:

Zo ervaar ik dat. Je gebruikt woorden om invloed te hebben, maar die woorden glippen bijna buiten je om weer weg. Het doet me denken aan de gesprekken met kinderen op de camping in Frankrijk. Wij moesten van onze ouders Je ne parle pas francais tegen ze zeggen, waarbij zij dachten: jawel, je spreekt Frans! Gedichten hebben daar iets van weg.

Archief 2017