Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 41 - Kees van Kooten: Maak 'ns wat af

zondag 08 oktober 2017

Beluister hier: Jasperina de Jong (1980)

Hij, het ging alleen om hem!
Hij was de reden dat je überhaupt naar school wou.
Twee klassen hoger zat-ie, maar hij liep met jou!
En je rapport werd onvoldoende,
want hij leerde hoe je zoende,
dus voor straf moest je 'r af -
en toen maakte hij het af.

Hij maakte af wat net begonnen was
en door een mist van tranen fietste je naar huis.
Zijn naam in ballpoint wilde nooit meer uit je legertas.
Je kreeg weer bendes nieuwe pukkels,
want je ouders waren sukkels,
dus je wou het liefste dood -
en zo werd je langzaam groot.

Groot, het werd een groot kantoor;
een iets te dikke donkere man had er de leiding.
Jullie verhouding duurde korter dan zijn scheiding,
die na vier jaar net niet doorging,
toen zijn vrouw ten slotte voorging
en hij toetrad tot de staf -
dus toen moest hij van je af.

Hij maakte af wat nooit begonnen was.
En in de half door hem betaalde kleine flat
dacht je een jaar over wat waar en wat verzonnen was:
had hij je borsten mooi gevonden;
wou hij toen echt met je naar Londen
en of hij toch nog om je gaf? -
langzaam kwam je van hem af.

Af, jij was in één woord af!
Jij was de derde en de beste tot we trouwden;
al onze plannen heb ik zeven jaar onthouden,
maar jij hebt ze laten vallen:
één voor één en nu dan alles
wat we samen zouden doen -
wanneer was je laatste zoen?

Maak toch eens af waar je voor tekende!
Waarop ik rekende, was niet dat alles went!
Dit huis is afbetaald, geen schulden meer, niet ene cent!
Schenk eens wat meer aan mij dan sherry;
vlucht niet voor de kinderherrie!
Maak je niet overal vanaf, 
want... jij maakt me langzaam af!

1980


We blijven bij Kees van Kooten en zijn prachtige boek Karrevrachten pennevruchten. Nog een lied, geschreven voor het theaterprogramma Thuis best van Jasperina de Jong. 

Archief 2017