Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 35 - Jan Boerstoel: Carmiggelt

dinsdag 29 augustus 2017

Ik zal hem missen... In cafés en op de tram
en telkens als de televisie of de krant
weer zit te wachten op een 'stukkie' van mijn hand,
want bij mijn stukkies schrijven dacht ik vaak aan hem

en ook, dat ik hem tòch eens bij gelegenheid
de vraag zou willen stellen: "Vindt u er wat aan?"
Dat is een kans die ik voorbij heb laten gaan,
ook literaire vaders sterven mettertijd.

"Maar jammer is 't wel..." Terwijl ik hem herlees,
voel ik mij voor de eerste keer een beetje wees.

1987


En met dit eerbetoon aan Simon Carmiggelt, die enkele dagen eerder was overleden, sluit ik deze sonnettinereeks af. Een beetje wees werd in 1990 de titel van een bundeling van Boerstoels sonnettines voor het Parool. Voor de goede verstaander: met Maar jammer is 't wel sloot Carmiggelt zijn gedicht Het is zo jammer... af.



 

Archief 2017