Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 13 - Hans Dorrestijn: Het kruispunt

vrijdag 31 maart 2017

In België, ergens in de Ardennen,
is een kruispunt waar ik soms nog aan denk.
Ik zie het dan voor me; ik zou het herkennen.
Het was x jaar geleden. Met Joop of met Henk?

Wat huizen, wat bomen - ik geloof coniferen.
het kruispunt had niet zo veel om het lijf.
Wat is het waarop mijn geheugen blijft teren?
Wat bomen, wat huizen, een garagebedrijf...

We zijn door een grijs Belgisch dorpje gereden
en we moesten op het kruispunt linksaf.
Het is nu ongeveer tien jaar geleden;
mijn reisgenoot stelde een vraag waar ik antwoord op gaf.

Ik weet het: het klinkt wel heel erg vaag;
geen idee meer met wie, waar 't gesprek over ging.
Wel onthield ik het kruispunt, tot op de dag van vandaag.
Vreemd, vreemd is de mens met zijn herinnering.

Zie logboek
 

Archief 2017