Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 25 - Jeroen van Kan: handschrift onleesbaar

zaterdag 24 juni 2017

dit is een slijmspoor van woorden
iets kroop naar betekenis

grommend in slaap gevangen schaap
echt eigendom is meer dan vasthouden

nee grommend in schijngevangenschap
machteloos machtsvertoon

van woorden of iets anders
dat staat er niet

2017

 

Twintig jaar lang was hij als dichter Wesley Albstmeyer, geboren in Kaapstad in 1979. Daarnaast Arthur Hemminga en Jeroen Everardus Jansen, beiden prozaïst. Sinds een jaar of zeven is hij weer wie hij werkelijk is: Jeroen de Kan, geboren in 1968.
De pseudoniemen wierp hij van zich af, omdat hij niet langer programmamaker was voor VPRO-radio en -tv. Daarvóór moest hij wel andere namen gebruiken, want hij vreesde bij elk manuscript dat hij instuurde het verwijt te krijgen dat wéér een kop die bekend was van televisie zo nodig een boek moest uitgeven. Maar nu dicht hij onder zijn eigen naam en is hij tòch weer op tv: als presentator van het literaire programma Boeken, waar hij Wim Brands (en hier en hier en hier en hier) vervangt

De wereld onleesbaar heet zijn debuut onder eigen naam. En daaruit is bovenstaand gedicht afkomstig, Jeroen van Kan in een interview in het Parool (van zaterdag 10 juni):
Dit is een gedicht dat ik met de hand schreef en later niet goed meer kon teruglezen. In dit gedicht probeer ik dat schrift te ontcijferen. Staat er nu grommend in slaap gevangen [het Parool schrijft gevallen, fv] schaap of grommend in schijngevangenschap? Die onleesbaarheid, daar draait het om. Kijk naar de titel van de bundel. Als ik dat handgeschreven gedicht echt had kunnen lezen, had ik het misschien niet in de bundel opgenomen.  

Archief 2017