Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 33 - Hester Knibbe: Je zei eens: misschien...

dinsdag 15 augustus 2017

Je zei eens: misschien is het voor jou
het reizen, voor mij de bestemming. Dacht: is het
dàt, versta jij de vrede van een verblijf, ik de onrustige

trek in het lijf? Of blijkt het ten slotte hetzelfde, gaan
wij beiden op pad om voor even onthecht
aan gewoontes en afspraak het kleine
verlies aan vastheid te kennen? Gaan we

toch beiden naar elders voor wandel en
wankel, voor hoogtij, een etmaal van stilte en oei
is dat schrikken van niemand en niets? Keren we

onze ziel ver weg met meer verve zoals
ze dat vroeger bij oorlog en andere armoede
deden met een jas die gesleten? Zoeken wij
hetzelfde misschien?

2017


Nog een gedicht van Hester Knibbe uit de reisserie in As, vuur, haar zojuist verschenen bundel. Dat het niet gaat om het doel, maar om de reis, is een oud gegeven en Knibbe legt het daarom meteen op tafel. Daarna ontvouwt zich een mooi spel dat natuurlijk uitkomt bij de retorische vraag: Zoeken wij hetzelfde misschien? Maar voordat zij daar is: die taalsouplesse, compleet met verrassende zijpaden - oei is schrikken van niemand en niets - en versterkende binnenrijmen en alliteraties. Hester Knibbe hoort bij onze grote dichters, wilde ik al eens eerder schrijven, maar ik dacht: zeg ik dat niet te vroeg? Maar na het lezen van deze bundel - haar twaalfde sinds 1982, tel ik - houd ik mij niet meer in en is ook dat gezegd.


 

 

Archief 2017