Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 13 - Froukje van der Ploeg: Lieve Imke

maandag 27 maart 2017

Amsterdam, april

De dichter die hier lang woonde
is weer waar ik ooit van hem hield

op een zolderkamer met zicht
op een toren, hij stuurt me als vanouds
zijn woorden en het is voldoende

Ons kind is jong, zijn geheugen
bestaat uit de namen van de dieren

en hun geluiden, jij weet wij waren
ook niet vlekkeloos in het leven samen

Ach Imke, ik had naar onze Annie
moeten luisteren, neem nooit
een dichter mijn dochter

Nu is het lichter, zijn zware gemoed
is het huis uit, ik heb de muren die zijn ruzies
weerkaatsten opnieuw geverfd

met het blauw van seringen, ik denk
aan hoe ze nu geuren in je tuin
als ik de luiken sluit aan het einde van de dag

2013


Dit is het slotgedicht uit  Zover, de tweede bundel van Froukje van der Ploeg (1974). Drie keer richt zij zich daarin in briefvorm tot Imke, haar hartsvriendin. Inmiddels is er een nieuwe bundel, getiteld Dit is hoe het ging (2016). Daarin krijgt Imke een eigen reeks van vier briefgedichten waarin wij, de lezers van Van der Ploegs gedichten, scherp inzicht krijgen in het moeizame bestaan van de ik-persoon.

Die leeft dus, zoals bovenstaand gedicht al meldt, weer alleen:
De dichter die hier lang woonde is weer waar ik ooit van hem hield. En zij heeft de muren die zijn ruzies weerkaatsen opnieuw geverfd. Helder observerende taal, waarmee zij steeds direct tot de kern komt.
Komende week kom ik nog een keer terug op
Imke en op degene die haar schrijft. Opdat wij hen beiden beter leren kennen - en onszelf.




  

 

Archief 2017