Logboek

Het Logboek (de edities van 2012 t/m najaar 2016 zijn hier niet meer terug te lezen) veranderde 1 januari 2020 weer van een dag- in een Weekboek. Elke week - een enkele keer iets vaker en vaker iets minder - schrijven over wat week maakt. Of zoals ik het tegenwoordig noem: ik ben in mijn leven onderweg om mooie dingen aan te raken. Vanaf juni 2021 zal er minder vaak dan wekelijks een bijdrage te lezen zijn; de schrijftijd gaat op aan boeken die in februari en in oktober 2024 verschijnen.

-----

Voor wie een handvat zoekt: met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar; met de pijl links vooruit naar het volgende. Handiger echter zijn deze links: daarmee ga je naar de inhoudsopgaven van 202320222021, 2020 (deel 1: A t/m F, deel 2: G t/m Ldeel 3: M t/m R, en deel 4: S t/m Z), 2019 en 2018 en de logboeken van 2017 en (enkele van) najaar 2016.

-----

Dat in het beeld de klok op vijf uur staat, is omdat mijn dag al zolang ik mij herinner, begint rond (en meestal al ruim voor) vijf uur 's morgens, hoe laat het 's avonds ook wordt. Sinds de zomer van 2022 sta ik op om steevast drie uur. Om te schrijven zijn het mijn meest productieve uren van de dag.

Week 18 - 35. Om wat beesten dieren aandoen [16/..]

donderdag 04 mei 2023

Dinsdag 2 mei in Trouw:

Vredig slapend op haar zij: zo zullen velen zich walrus Freya herinneren. In die pose is zij vereeuwigd in de haven van Oslo. Het levensgrote standbeeld (eigenlijk een ligbeeld) van Astri Tonoian is zaterdag onthuld, ongeveer op de plek waar Freya vorig jaar zomer uit het water werd gehaald, op weg naar haar dood.

Er was veel te doen over de beslissing van de Noorse autoriteiten om het dier te laten inslapen. Walrus Freya (zo'n zeshonderd kilo schoon) was een zomerheld die volop leek te genieten van het leven, ook al bezweek een aantal pleziervaartuigen in de haven onder haar gewicht. Veel dagjesmensen sloegen waarschuwingen om niet te dicht bij haar te komen in de wind, waarna haar doodvonnis werd getekend - te snel, volgens critici.

In oktober 2021 scoorde Freya al haar eerste schattigheidspunten. Toen dook ze op in Den Helder, waar ze vriendschap sloot met de Nederlandse onderzeeër de Dolfijn en diens bemanning. Dat die onderzeeër tot de Walrus-klasse behoort, maakte het extra leuk.

Freya's verhaal kende dus een droevig einde. De initiatiefnemer voor het standbeeld, Erik Holm, begon een inzamelingsactie om de walrus te laten vereeuwigen. Die leverde ongeveer 20.000 euro op. ‘Los van Freya moeten we ons als samenleving de vraag stellen hoe we omgaan met dieren en de natuur’, zei Holm tegen persbureau AFP. ‘We moeten nadenken over onze relatie met dieren in het wild.’

Christoph Schmidt

Archief 2023