Week 51 - 102. Wil je me poëzie leren? [3/4]

Willem Jan Otten in het hoofdstuk Het wakkerkusgedicht:

Hoe vaak heb ik het niet geprobeerd – om me het gedicht te herinneren dat me veranderde, op klaarlichte dag, in degene die wilde kunnen wat hij las?
Ik weet terdege van wie het was: van Chris J. van Geel.







Het stond in zijn boek Het zinrijk (1971), dat net verschenen was. Ik was dus negentien, het jaar na mijn eindexamen. Ik kan het toeval dat mij het boek in handen heeft gespeeld niet reconstrueren. En als ik nu, iets minder dan een halve eeuw later, door de bundel blader, kan ik het al eveneens niet meer aanwijzen, het ene gedicht of misschien zelfs zinnetje dat ’t hem deed. Ze kunnen het bijna allemaal zijn, maar één gedicht moet het geweest zijn. Dat is zeker. Precies zo zeker als dat er ooit één eerste blikwisseling met mijn vrouw is geweest, een waarmee het levenslange, inmiddels zesenveertig jaar durende vergewissen van elkaar levens is begonnen. 
Misschien is het van belang om te vertellen dat ik filosofie studeerde, zakkend voor tentamens logica en methodologie, ploeterend door Engelse vertalingen van Kants Kritik, geïntimideerd door het enige wijsgerige denkbeeld waarvan de strekking me niet boven de pet leek te gaan – dat ik moest zwijgen over waar ik niet van spreken kon.
Het duurde bijna een jaar voor ik doorkreeg dat de studie draaide om wat ik kon denken, of eigenlijk: wat ik mocht denken. En dat denkbare, daartoe zou ik komen door het stellen van de juiste vragen. Misschien was dat nog wel het intimiderendst: het besef dat er zinledige vragen bestonden.
Je leerde je tong afbijten, op het moment dat je ze zou stellen.
Wat betekent het dat ik leef?
Wat is de bedoeling van doodgaan?
Kun je poëzie willen?
Waarom zijn de bananen krom?
Het is geen toeval dat het boek dat me, in het begin van het tweede collegejaar, wakker kuste uit de doezel van de taalfilosofische rede, Het zinrijk heette.
Al kon ik het wakkergedicht niet aanwijzen, ik kan me wel alsnog indenken dat het Op de hoge Ginkel is geweest…


Wordt vervolgd (slot).