maandag 26 december 2022
Hier schreef ik over ‘onze’ Scrooge, de voorstelling die wij vanaf september 2005 produceerden, die in december van dat jaar negen keer speelde in mijn Koningstheater en die een paar maanden later ook op dvd verscheen.
In de hoofdrol: John Leddy, dan 75 jaar. Ook in latere jaren heeft de Koningstheateracademie Scrooge nog uitgevoerd – zelfs John Leddy was er nog eens bij –, maar nooit meer zo mooi als toen: met Bruun Kuijt (script en regie) en met John.
Op deze foto ben ik nog altijd trots. Natuurlijk gemaakt door Jaap Reedijk, fotograaf die met zijn beelden niet alleen op doel schiet, maar ook daarachter en opzij kijkt. Daardoor kon hij, bij de kleedkamer (!), deze foto maken van de oude Ebenezer Scrooge (John Leddy dus) die zich, kort voor aanvang van de voorstelling, ontfermt over het schoeisel van de jonge Tiny Tim (Cleo Krijgsman). Ik druk die foto af met vriendelijke toestemming van Jaap Reedijk, die ik al te lang niet meer heb gezien en gesproken. Dus ga ik binnenkort naar hem toe.
Over het spaarzame contact dat ik de laatste jaren had met John Leddy, hoef ik me minder schuldig te voelen, want ik was drie weken geleden nog bij hem op bezoek in Heusden, waar hij woont met zijn vrouw, beeldend kunstenaar Jannig Greijdanus. John, bijna 93 jaar oud, wilde mij de correspondentie schenken die hij tussen 1969 en 1973 voerde met Ed Leeflang, die toen nog geen dichter was, die ik pas twee jaar later leerde kennen en die daarna van onschatbare waarde voor mij is geweest (lees hier).
Het was een zeer aangename ontmoeting, John leidde me – zonder stok, zonder rollator – rond langs de mooie doeken en het keramische werk van Jannig en hij vertelde me hoe hij zijn dagen vult. Hij oogde en klonk daarbij zeer vitaal. Weliswaar broos, want wil je op die leeftijd, maar zijn geest was fris. We spraken uitvoerig over zijn toneel- en televisiecarrière. Nee, hij was geen groot acteur geweest, vond hij; meer een komediant, een entertainer. Ik vertelde dat Wim Sonneveld zich amuseur noemde: een amuserende acteur dus. In die omschrijving kon hij zich goed vinden. We namen afscheid met het voornemen elkaar vaker te gaan zien. ‘Tot binnenkort, John.’
De schok is dan ook groot op tweede kerstdag te vernemen dat hij eerste kerstdag is overleden: John Leddy (12 januari 1930 – 25 december 2022). Van beroep amuseur en daarnaast een van de meest vriendelijke en opgewekte mensen die ik heb gekend. Daarom een diepe buiging in bedroefd eerbiedige letters.
Zie ook hier.
