maandag 12 december 2022
In Chip FOTOmagazine, een vooraanstaand fotomagazine dat acht keer per jaar verschijnt, heeft fotograaf en fotografiedocent Mark de Rooij een vaste rubriek waarin hij foto’s van collega-fotografen bespreekt. In de zojuist verschenen 72ste editie van het tijdschrift is dat deze foto van Arie Jan van Termeij, de fotograaf die zo vaak in deze rubriek met mijn logboeken meeloopt. Omdat ik hem ken? Nee, omdat hij goed is.
Hoe goed hij is, ziet Mark de Rooij aan deze foto. In Chip FOTOmagazine schrijft hij (en alle technische informatie laat ik zoveel mogelijk weg):
Vliegende vogels fotograferen is een behoorlijke uitdaging. Los van het kiezen van de juiste camera-instellingen, moet je vaak erg snel reageren en ook nog eens de ontspanknop op het juiste moment indrukken. Het is een fotografiegenre waarbij de foto’s regelmatig mislukken, maar als je een voltreffer hebt, is het extra genieten!
Deze foto is gemaakt met een goede camera en een goed objectief, maar dat is niet de sleutel van deze succesvolle foto. […] Dat zijn de gekozen instellingen. De vliegende vogel in deze foto is het scherpst, waaruit blijkt dat er op deze vogel scherp gesteld is. De vogel op de tak ziet er ook nog redelijk scherp uit, maar net iets minder. De echte onscherpte start pas bij het uiteinde van de tak, dus het gekozen diafragma in combinatie met de brandpuntsafstand zorgt voor een goede scherptediepte. […] Dankzij de snelle sluitertijd […] zijn de vleugels van vliegende Vlaamse gaai superscherp geworden. Een beetje beweging in de vleugels kan een foto iets meer dynamiek geven, maar met de scherpte zoals in deze foto ga je meer details zien. […]
Wat betreft de compositie heeft Arie Jan hier alles goed gedaan. Dat de twee Vlaamse gaaien precies op deze manier gefotografeerd zijn, is een kwestie van veel geduld geweest of geluk. Het lijkt bijna een gemaakte setting, maar de natuur laat zich niet dirigeren. […]
De foto lijkt tijdens het gouden uur gemaakt te zijn. De foto heeft een vrij warme gloed en het contrast is niet extreem groot. Hierdoor blijven alle details in de veren mooi zichtbaar. In de foto zitten wel vrij veel groene tinten. Dit kan met de witbalans te maken hebben of de foto is bewust op deze manier bewerkt. Het zorgt er in ieder geval voor dat de foto bijna op een tekening lijkt. Het geeft de foto wel iets artistieks.
Conclusie: deze foto is echt op het juiste moment gemaakt. De posities van de Vlaamse gaaien en het oogcontact maken deze extra bijzonder. Het is een foto die je niet heel makkelijk namaakt. Dat wil iedere fotograaf toch? Mijn complimenten voor Arie Jan met deze foto…
