Logboek

Het Logboek (de edities van 2012 t/m najaar 2016 zijn hier niet meer terug te lezen) veranderde 1 januari 2020 weer van een dag- in een Weekboek. Elke week - een enkele keer iets vaker en vaker iets minder - schrijven over wat week maakt. Of zoals ik het tegenwoordig noem: ik ben in mijn leven onderweg om mooie dingen aan te raken. Vanaf juni 2021 zal er minder vaak dan wekelijks een bijdrage te lezen zijn; de schrijftijd gaat op aan boeken die in februari en in oktober 2024 verschijnen.

-----

Voor wie een handvat zoekt: met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar; met de pijl links vooruit naar het volgende. Handiger echter zijn deze links: daarmee ga je naar de inhoudsopgaven van 202320222021, 2020 (deel 1: A t/m F, deel 2: G t/m Ldeel 3: M t/m R, en deel 4: S t/m Z), 2019 en 2018 en de logboeken van 2017 en (enkele van) najaar 2016.

-----

Dat in het beeld de klok op vijf uur staat, is omdat mijn dag al zolang ik mij herinner, begint rond (en meestal al ruim voor) vijf uur 's morgens, hoe laat het 's avonds ook wordt. Sinds de zomer van 2022 sta ik op om steevast drie uur. Om te schrijven zijn het mijn meest productieve uren van de dag.

Week 50 - 96. Hoge poten, kale veren, grote bek

zondag 11 december 2022

Vernietigend stuk van schrijver-jurist Claire Schut [*], sinds dit weekeinde te lezen op de online-sites van Joop (de opiniepagna van BNNVARA) en Neerlandistiek (het gerenommeerde tijdschrift voor taal- en letterkunde). Onderwerp: de afbraak van de bibliotheekfunctie in Nederland in het algemeen en die in Den Haag in het bijzonder. Titel: De Haagse Bieb: hoog op de poten, kaal in de veren en een grote bek.

Vernietigend en onthutsend. Daarom dat ik het artikel graag met mijn lezers deel.
Op welke site u dit het liefste leest, kunt u zelf kiezen: 
Neerlandistiek, 11 december 2022 > lees hier;
Joop, 10 december 2022 > lees hier.


[*] 
Zij is, net zoals ik, geboren in 1956. Ik vind dat een leeftijd waarop je voorzichtig moet zijn met je commentaar op vernieuwingen, maar ook uiterst kritisch dient te blijven op aantasting van ons kostbare cultureel erfgoed.
 

Archief 2022