Logboek

Het Logboek (de edities van 2012 t/m najaar 2016 zijn hier niet meer terug te lezen) veranderde 1 januari 2020 weer van een dag- in een Weekboek. Elke week - een enkele keer iets vaker en vaker iets minder - schrijven over wat week maakt. Of zoals ik het tegenwoordig noem: ik ben in mijn leven onderweg om mooie dingen aan te raken. Vanaf juni 2021 zal er minder vaak dan wekelijks een bijdrage te lezen zijn; de schrijftijd gaat op aan boeken die in februari en in oktober 2024 verschijnen.

-----

Voor wie een handvat zoekt: met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar; met de pijl links vooruit naar het volgende. Handiger echter zijn deze links: daarmee ga je naar de inhoudsopgaven van 202320222021, 2020 (deel 1: A t/m F, deel 2: G t/m Ldeel 3: M t/m R, en deel 4: S t/m Z), 2019 en 2018 en de logboeken van 2017 en (enkele van) najaar 2016.

-----

Dat in het beeld de klok op vijf uur staat, is omdat mijn dag al zolang ik mij herinner, begint rond (en meestal al ruim voor) vijf uur 's morgens, hoe laat het 's avonds ook wordt. Sinds de zomer van 2022 sta ik op om steevast drie uur. Om te schrijven zijn het mijn meest productieve uren van de dag.

Week 33 - 67. Freya [1/2]

woensdag 17 augustus 2022

Snapt u het wel? Waarom de Noorse autoriteiten Freya vermoordden? De walrus zwierf sinds een jaar tussen havens van Terschelling tot Oslo. Oslo ja - en daar ging het mis.  

Wat deed het dier verkeerd? Het klom met haar 680 kilogram wel eens op een bootje, dat daardoor zonk. En het lokte nieuwsgierigen, die treiterig in haar buurt gingen zwemmen en die haar bedreigden, zowel verbaal (met schreeuwen) als fysiek (door haar te bekogelen). 

Dat deed het dier dus verkeerd: toestaan dat volwassenen met (zelfs heel kleine) kinderen zo dicht in haar buurt kwamen, dat die daardoor gevaar liepen. En dat mag natuurlijk niet en dus moet het dier geslachtofferd. Schrijver Mohammed Benzakour verwoordde zijn en (naar ik hoop) ieders ontzetting hierover vandaag treffend in een ingezonden brief in de Volkskrant:
 
Noorse logica: als iemand jouw hond met stenen bekogelt, wordt niet de stenengooier bestraft, maar moet jouw hond worden afgemaakt. Het initiële plan om het dier te verhuizen richting de Noordelijke IJszee bleek plotseling geen optie meer, want 'te moeilijk'. En het dier verdoven was 'te ingewikkeld'.

Wat heeft de mens toch een fantastische vooruitgang geboekt. We kunnen een raket naar de maan sturen, maar een verdovingsnaaldje in een walrus mikken is een brug te ver. Overigens, het naaldje met de dodelijk vloeistof, dát was een fluitje van een cent. Freya is opgeofferd op het altaar van de mens die als het om dierenwelzijn gaat telkens weer de weg van de minste weerstand kiest: makkelijk en goedkoop.


Wordt vervolgd.

Archief 2022