Logboek

Het Logboek (de edities van 2012 t/m najaar 2016 zijn hier niet meer terug te lezen) veranderde 1 januari 2020 weer van een dag- in een Weekboek. Elke week - een enkele keer iets vaker en vaker iets minder - schrijven over wat week maakt. Of zoals ik het tegenwoordig noem: ik ben in mijn leven onderweg om mooie dingen aan te raken. Vanaf juni 2021 zal er minder vaak dan wekelijks een bijdrage te lezen zijn; de schrijftijd gaat op aan boeken die in februari en in oktober 2024 verschijnen.

-----

Voor wie een handvat zoekt: met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar; met de pijl links vooruit naar het volgende. Handiger echter zijn deze links: daarmee ga je naar de inhoudsopgaven van 202320222021, 2020 (deel 1: A t/m F, deel 2: G t/m Ldeel 3: M t/m R, en deel 4: S t/m Z), 2019 en 2018 en de logboeken van 2017 en (enkele van) najaar 2016.

-----

Dat in het beeld de klok op vijf uur staat, is omdat mijn dag al zolang ik mij herinner, begint rond (en meestal al ruim voor) vijf uur 's morgens, hoe laat het 's avonds ook wordt. Sinds de zomer van 2022 sta ik op om steevast drie uur. Om te schrijven zijn het mijn meest productieve uren van de dag.

Week 27 - 52. Ontroerend prachtig

zaterdag 09 juli 2022

Zondag 4 april 2021, Eerste Paasdag, begint schrijver-acteur Ineke Maria Swanevelt aan haar dagboek. 
Ik weet niet waarom, maar ineens is het er weer: die onbedwingbare behoefte alles op te schrijven.

Een kleine twee jaar daarvóór, op 11 mei 2019, ontmoet zij schrijver A.L. Snijders (pseudoniem van Peter Müller). Zij is 75, hij 81 jaar. Beiden verloren hun partner na een lang huwelijksleven. Ze vallen als een blok voor elkaar. Al na hun tweede ontmoeting trekt zij bij hem in en een paar maanden later trouwen ze. 
Hun relatie omschrijft zij als een zeldzaam acuut magnetische aantrekkingskracht en liefde, verbaasd als zij beiden zijn over het feit dat er op hun leeftijd nog zoveel erotiek is:
Ik blader door mijn dagboek en vraag me ineens af of ik het daarin wel zo onomwonden over erotiek moet hebben. Maar aangezien ons dag- en nachtleven veel uit liefde bedrijven bestaat, wil ik het ook niet preuts wegmoffelen, temeer daar ik niet preuts ben.
Als ik P. mijn dilemma voorleg, grijnst hij en zegt: ‘Schrijf alles op wat je wilt. Zelfcensuur is uit den boze.’ Ik aarzel nog: ‘Maar stel dat iemand het toevallig leest?’ Volgens P. vindt iedereen het juist leuk om over een vrouw en een man te lezen die van elkaar houden en aldoor willen neuken. […]
‘Schrijf jij er ook over?’, vraag ik. P. trekt zijn zwarte schrift met harde glimmende kaft onder een stapel kranten vandaan. ‘Kijk maar.’ Hij moet zijn stukje voor
De Standaard schrijven en beent met lange passen naar zijn kamer.
Ik sla P.’s dagboek open. Het bevat maar weinig beschreven bladzijden. Ik lees. […] Alles in een soort telegramstijl. Dan staat er ineens: ½8InekeMariaKomtKlaar. Liefde van mijn leven. Ik bloos, lees weer verder. Vanmiddag uitgebreide seks. IMKK. Nu zijn het maar vier letters. Aha, de man van het zkv. Ook op de volgende bladzijden lees ik: […] IMKK.
Oké, ik besluit voortaan hetzelfde te doen in mijn dagboek. Liefdeshiërogliefen: Klaar Gekomen in Bed. KGB.





Zondag 4 april 2021 begint zij aan haar dagboek en ruim twee maanden later, op 7 juni 2021 en na bijna dagelijks een KGB, eindigt haar dagverslag van onze laatste lente. Een enorme schok. A.L. Snijders sterft plotseling, in het harnas. Hij krijgt een hartstilstand terwijl hij een verhaal aan het tikken is.

ik wil het niet schrijven
ik kan het niet schrijven
ik moet het schrijven
hij is
hij is 
DOOD

ik vond hem in de ochtend
hij lag voorover
ik hield hem in mijn armen
hij hoorde me niet meer
ik hoorde hem niet meer

Haar dagboek is uitgegeven door AFdH, A.L. Snijders' uitgever. Ontroerend prachtig.

Lees ook hier.

Archief 2022