Logboek

Het Logboek (de edities van 2012 t/m najaar 2016 zijn hier niet meer terug te lezen) veranderde 1 januari 2020 weer van een dag- in een Weekboek. Elke week - een enkele keer iets vaker en vaker iets minder - schrijven over wat week maakt. Of zoals ik het tegenwoordig noem: ik ben in mijn leven onderweg om mooie dingen aan te raken. Vanaf juni 2021 zal er minder vaak dan wekelijks een bijdrage te lezen zijn; de schrijftijd gaat op aan boeken die in februari en in oktober 2024 verschijnen.

-----

Voor wie een handvat zoekt: met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar; met de pijl links vooruit naar het volgende. Handiger echter zijn deze links: daarmee ga je naar de inhoudsopgaven van 202320222021, 2020 (deel 1: A t/m F, deel 2: G t/m Ldeel 3: M t/m R, en deel 4: S t/m Z), 2019 en 2018 en de logboeken van 2017 en (enkele van) najaar 2016.

-----

Dat in het beeld de klok op vijf uur staat, is omdat mijn dag al zolang ik mij herinner, begint rond (en meestal al ruim voor) vijf uur 's morgens, hoe laat het 's avonds ook wordt. Sinds de zomer van 2022 sta ik op om steevast drie uur. Om te schrijven zijn het mijn meest productieve uren van de dag.

Week 26 - 46. Vakantiekado

vrijdag 01 juli 2022

En soms is Jeroen er opeens weer. Broer Lucas gaf Vakantiekado uit: een reishaal van hun moeder Riet van Merwijk-Kunst, met illustraties van Jeroen. 






Diederik van Vleuten – hij ondertekent met theatermaker, muzikant, geestverwant – schreef de tekst op het achterplat:

Een oma vertelt haar kleinzoon over een onvergetelijke vakantie in Frankrijk die ze lang geleden maakte met haar man. Een odyssee vol kastelen en kathedralen, hotels en huisjes, griezels en gewone dieren, over verdwalen en de weg weer terugvinden. Het zijn verhalen voor het slapen gaan. Niet alles wat ze vertelt, is ook zo gegaan. Veel verliep net even anders, heel erg anders of is nooit gebeurd. En zo hoort het ook. Never let the truth waste a good story. 

De vertelster is Riet van Merwijk-Kunst. Inderdaad: de moeder van een schare kinderen die ieder op hun eigen unieke manier hun sporen hebben nagelaten – en dat nog steeds doen – in de wereld van de creatie, de kunst, de verbeelding. 

Alle Van Merwijks hebben het leven ten volle aangegrepen om te scheppen, om iets te maken wat er nog niet was. Om vervolgens zichzelf en anderen met onbekrompen maat van die scheppingen en hersenspinsels te laten genieten. In grote en kleine kring. 

Die talenten hebben de Van Merwijks niet van een vreemde. Vader Harry was, naast veel meer, dichter en schilder. Onvermoeibaar stimuleerde hij zijn kroost om zich te uiten in woord en beeld.
Riet Van Merwijk-Kunst – de naam zegt het al – was in die creatieve opvoeding minstens zo onmisbaar. Scherp, fijnzinnig, met een fijn oog voor details, gevoelig en geestig bewoog zij zich op het eerste oog en oor minder op de voorgrond dan Harry. Maar misschien was zij daarom wel des te aanweziger. 


Ter gelegenheid van haar 90ste verjaardag publiceren haar kinderen nu haar reisverhaal van toen. Als liefdevolle, dankbare ode aan de verteller, de schrijver, maar vooral aan hun unieke moeder die met een natuurlijke vanzelfsprekendheid bij haar kinderen zoveel losmaakte en blijvend in beweging zette. Tot op de dag van vandaag. Verrijkt met prachtige tekeningen die zoon Jeroen van Merwijk ooit bij haar avonturen maakte, is dit kleine boek een groots en liefdevol monument voor het koesteren én doorgeven van talent. 


Vakantiekado is hier te bestellen.

Archief 2022