Logboek

Het Logboek (de edities van 2012 t/m najaar 2016 zijn hier niet meer terug te lezen) veranderde 1 januari 2020 weer van een dag- in een Weekboek. Elke week - een enkele keer iets vaker en vaker iets minder - schrijven over wat week maakt. Of zoals ik het tegenwoordig noem: ik ben in mijn leven onderweg om mooie dingen aan te raken. Vanaf juni 2021 zal er minder vaak dan wekelijks een bijdrage te lezen zijn; de schrijftijd gaat op aan boeken die in februari en in oktober 2024 verschijnen.

-----

Voor wie een handvat zoekt: met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar; met de pijl links vooruit naar het volgende. Handiger echter zijn deze links: daarmee ga je naar de inhoudsopgaven van 202320222021, 2020 (deel 1: A t/m F, deel 2: G t/m Ldeel 3: M t/m R, en deel 4: S t/m Z), 2019 en 2018 en de logboeken van 2017 en (enkele van) najaar 2016.

-----

Dat in het beeld de klok op vijf uur staat, is omdat mijn dag al zolang ik mij herinner, begint rond (en meestal al ruim voor) vijf uur 's morgens, hoe laat het 's avonds ook wordt. Sinds de zomer van 2022 sta ik op om steevast drie uur. Om te schrijven zijn het mijn meest productieve uren van de dag.

Week 15 - 43. Doodlopend spoor in 120 woorden

vrijdag 15 april 2022

Morgen is een goede vriend jarig. Die verras ik met een, overigens uiterst luchtig boek over de dood. De vrouwen die ik die uitgave – een lieveling, dus altijd binnen handbereik – vanmiddag laat zien, zeggen alle drie, verbaasd tot aan verongelijkt: “Iemand die jarig is, geef je toch geen boek over de dood?” Dat antwoord verbaast me. “Op je verjaardag denk je toch minstens één keer aan de eindigheid van jóuw leven”, werp ik tegen. Nee, daar hebben zij alle drie geen last van. Ik: “Hij onderging onlangs een zware hartoperatie; als er iemand vaak over de dood moet hebben nagedacht, is hij het.” Zij: “En dan wrijf je er dat nog eens in?”






Hoe noem je zo’n discussie? Doodlopend spoor?

Archief 2022