Logboek

Het Logboek (de edities van 2012 t/m najaar 2016 zijn hier niet meer terug te lezen) veranderde 1 januari 2020 weer van een dag- in een Weekboek. Elke week - een enkele keer iets vaker en vaker iets minder - schrijven over wat week maakt. Of zoals ik het tegenwoordig noem: ik ben in mijn leven onderweg om mooie dingen aan te raken. Vanaf juni 2021 zal er minder vaak dan wekelijks een bijdrage te lezen zijn; de schrijftijd gaat op aan boeken die in februari en in oktober 2024 verschijnen.

-----

Voor wie een handvat zoekt: met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar; met de pijl links vooruit naar het volgende. Handiger echter zijn deze links: daarmee ga je naar de inhoudsopgaven van 202320222021, 2020 (deel 1: A t/m F, deel 2: G t/m Ldeel 3: M t/m R, en deel 4: S t/m Z), 2019 en 2018 en de logboeken van 2017 en (enkele van) najaar 2016.

-----

Dat in het beeld de klok op vijf uur staat, is omdat mijn dag al zolang ik mij herinner, begint rond (en meestal al ruim voor) vijf uur 's morgens, hoe laat het 's avonds ook wordt. Sinds de zomer van 2022 sta ik op om steevast drie uur. Om te schrijven zijn het mijn meest productieve uren van de dag.

Week 2 - 8. Otto in 120 woorden [3/4]

woensdag 12 januari 2022

Ik heb in mijn kantoor altijd de deur open staan, zodat iedereen zich vrij kan voelen binnen te lopen. Die gesprekjes aan de koffietafel volg ik daardoor nauwgezet. Zo weet ik hoe de sfeer is, ben ik er snel bij als er spanningen zijn en schuif ik eens aan als ik daar aanleiding voor voel. Aan die vraag van Otto moet ik eerstdaags maar eens aandacht schenken, maar voor Otto’s ‘baas’ zou het moeilijk te hanteren zijn als ik hem nu ‘corrigeerde’. Maar ik ken Otto inmiddels goed genoeg om te weten dat hij zojuist bevestiging zocht voor zijn eigen constatering in plaats van met een kluitje in het riet gestuurd te worden. Die middag loopt Otto mijn kantoor binnen.

Archief 2022