Logboek

Het Logboek (de edities van 2012 t/m najaar 2016 zijn hier niet meer terug te lezen) veranderde 1 januari 2020 weer van een dag- in een Weekboek. Elke week - een enkele keer iets vaker en vaker iets minder - schrijven over wat week maakt. Of zoals ik het tegenwoordig noem: ik ben in mijn leven onderweg om mooie dingen aan te raken. Vanaf juni 2021 zal er minder vaak dan wekelijks een bijdrage te lezen zijn; de schrijftijd gaat op aan boeken die in februari en in oktober 2024 verschijnen.

-----

Voor wie een handvat zoekt: met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar; met de pijl links vooruit naar het volgende. Handiger echter zijn deze links: daarmee ga je naar de inhoudsopgaven van 202320222021, 2020 (deel 1: A t/m F, deel 2: G t/m Ldeel 3: M t/m R, en deel 4: S t/m Z), 2019 en 2018 en de logboeken van 2017 en (enkele van) najaar 2016.

-----

Dat in het beeld de klok op vijf uur staat, is omdat mijn dag al zolang ik mij herinner, begint rond (en meestal al ruim voor) vijf uur 's morgens, hoe laat het 's avonds ook wordt. Sinds de zomer van 2022 sta ik op om steevast drie uur. Om te schrijven zijn het mijn meest productieve uren van de dag.

Week 2 - 7. Otto in 120 woorden [2/4]

dinsdag 11 januari 2022

Otto is een jongvolwassene met het Syndroom van Down. De man die zelf geen leiding verdraagt, blijkt zelf niets liever te doen dan instructies geven. Otto vindt het geweldig, want zo heeft hij altijd wat te doen. Laat zijn baas maar koffiedrinken, dan brengt hij het oud papier wel weg. En na een tijdje loopt hij ook zelf naar winkels in de binnenstad voor een boodschap, want daar kennen zij hem al snel als die jongen van het Koningstheater. Ze noemen hem ‘de directeur’.
Waarom, vraagt hij, denkt zijn baas dat iedereen zo aardig voor hem is. Die antwoordt iets in de trant van: je doet je werk goed en je bent altijd vriendelijk en goedgehumeurd. Dat zien mensen graag.

Archief 2022