Logboek

Het Logboek (de edities van 2012 t/m najaar 2016 zijn hier niet meer terug te lezen) veranderde 1 januari 2020 weer van een dag- in een Weekboek. Elke week - een enkele keer iets vaker en vaker iets minder - schrijven over wat week maakt. Of zoals ik het tegenwoordig noem: ik ben in mijn leven onderweg om mooie dingen aan te raken. Vanaf juni 2021 zal er minder vaak dan wekelijks een bijdrage te lezen zijn; de schrijftijd gaat op aan boeken die in februari en in oktober 2024 verschijnen.

-----

Voor wie een handvat zoekt: met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar; met de pijl links vooruit naar het volgende. Handiger echter zijn deze links: daarmee ga je naar de inhoudsopgaven van 202320222021, 2020 (deel 1: A t/m F, deel 2: G t/m Ldeel 3: M t/m R, en deel 4: S t/m Z), 2019 en 2018 en de logboeken van 2017 en (enkele van) najaar 2016.

-----

Dat in het beeld de klok op vijf uur staat, is omdat mijn dag al zolang ik mij herinner, begint rond (en meestal al ruim voor) vijf uur 's morgens, hoe laat het 's avonds ook wordt. Sinds de zomer van 2022 sta ik op om steevast drie uur. Om te schrijven zijn het mijn meest productieve uren van de dag.

Week 52 - 124. Mooiste boek in 150 woorden [2/2]

donderdag 30 december 2021

Het mooiste boek van het jaar:

De dagboeken, memoires en brieven in de ruim driehonderd delen Privé-domein zijn geweven van herinneringen. Het geheugen kan ons troosten door momenten van geluk te laten herleven, maar spiegelt ons met evenveel gemak een bedrieglijk verleden voor. Douwe Draaisma koos tachtig herinneringen aan intense ervaringen en ontmoetingen. Ze verhalen over de eerste kussen van Alma Mahler en Sylvia Plath, de huwelijksaanzoeken van Charlotte Brontë en Anna Dostojevskaja, het eerste orgasme (op zesenzeventigjarige leeftijd) van Claire Goll, de vuige roddels die de gebroeders Goncourt te horen kregen, de schok die Elias Canetti te verwerken kreeg toen zijn vader stierf, de schaamteloze escapades van Samuel Pepys met zijn vrouwelijke personeel, en de pogingen van de zestiger Hector Berlioz om het meisje waar hij als twaalfjarige zijn hart aan had verloren alsnog tot de zijne te maken. Van de vroegste jeugdherinneringen tot de reminiscenties van de ouderdom…


Archief 2021