Logboek

Het Logboek (de edities van 2012 t/m najaar 2016 zijn hier niet meer terug te lezen) veranderde 1 januari 2020 weer van een dag- in een Weekboek. Elke week - een enkele keer iets vaker en vaker iets minder - schrijven over wat week maakt. Of zoals ik het tegenwoordig noem: ik ben in mijn leven onderweg om mooie dingen aan te raken. Vanaf juni 2021 zal er minder vaak dan wekelijks een bijdrage te lezen zijn; de schrijftijd gaat op aan boeken die in februari en in oktober 2024 verschijnen.

-----

Voor wie een handvat zoekt: met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar; met de pijl links vooruit naar het volgende. Handiger echter zijn deze links: daarmee ga je naar de inhoudsopgaven van 202320222021, 2020 (deel 1: A t/m F, deel 2: G t/m Ldeel 3: M t/m R, en deel 4: S t/m Z), 2019 en 2018 en de logboeken van 2017 en (enkele van) najaar 2016.

-----

Dat in het beeld de klok op vijf uur staat, is omdat mijn dag al zolang ik mij herinner, begint rond (en meestal al ruim voor) vijf uur 's morgens, hoe laat het 's avonds ook wordt. Sinds de zomer van 2022 sta ik op om steevast drie uur. Om te schrijven zijn het mijn meest productieve uren van de dag.

Week 49 - 115. Peter in 150 woorden [1/2]

woensdag 08 december 2021

In het Allard Pierson is vanaf vandaag (zijn sterfdag, vijf jaar geleden) en t/m 13 maart (een kleine twee weken vóór zijn geboortedag, in 1935) een tentoonstelling te zien van het werk van tekenaar-schrijver Peter van Straaten. Misschien valt er wat te lachen telt ruim honderd tekeningen, op thema gekozen door acht gastconservatoren, onder wie hoogleraar klinische psychologie Willem van der Does, striptekenaar-cartoonist Gerrit de Jager en beeldend kunstenaar Els Timmerman, Peters weduwe. Ook zijn er boeken en prachtige archiefstukken uitgestald.






Opmerkelijk is de waarschuwing dat in de tentoonstelling enkele expliciet erotische tekeningen zijn opgenomen. Hoe kan het anders! Daarin was Van Straaten op zijn allerbest. De preutse tijdgeest zal dat ook opleggen aan toekomstige tentoonstellingen van Marlene Dumas, Co Westerik en andere groten. 






Over de belachelijkheid van zo’n museumwaarschuwing zou Van Straaten bij leven een prachtige actuele tekening hebben gemaakt, waar wij hartelijk hard om zouden lachen. Wij wel. 


Wordt vervolgd.

Archief 2021