Logboek

Het Logboek (de edities van 2012 t/m najaar 2016 zijn hier niet meer terug te lezen) veranderde 1 januari 2020 weer van een dag- in een Weekboek. Elke week - een enkele keer iets vaker en vaker iets minder - schrijven over wat week maakt. Of zoals ik het tegenwoordig noem: ik ben in mijn leven onderweg om mooie dingen aan te raken. Vanaf juni 2021 zal er minder vaak dan wekelijks een bijdrage te lezen zijn; de schrijftijd gaat op aan boeken die in februari en in oktober 2024 verschijnen.

-----

Voor wie een handvat zoekt: met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar; met de pijl links vooruit naar het volgende. Handiger echter zijn deze links: daarmee ga je naar de inhoudsopgaven van 202320222021, 2020 (deel 1: A t/m F, deel 2: G t/m Ldeel 3: M t/m R, en deel 4: S t/m Z), 2019 en 2018 en de logboeken van 2017 en (enkele van) najaar 2016.

-----

Dat in het beeld de klok op vijf uur staat, is omdat mijn dag al zolang ik mij herinner, begint rond (en meestal al ruim voor) vijf uur 's morgens, hoe laat het 's avonds ook wordt. Sinds de zomer van 2022 sta ik op om steevast drie uur. Om te schrijven zijn het mijn meest productieve uren van de dag.

Week 42 - 90. Zieke bever in 150 woorden

zondag 17 oktober 2021

Foto: Arie Jan van Termeij




Wandel, zoals dagelijks, met Reus in de Biesbosch en zie, half aan en half in de sloot nabij de twee campings, een bever liggen. Die ademt, maar… op deze plek hoort-ie niet te zijn en dat-ie niet reageert nu ik zo dicht bij hem kom, is verontrustend. 
Waarom staan, zo vraag ik me opnieuw af, niet overal in dit natuurgebied borden met het telefoonnummer van de dienstdoende boswachter, zodat je contact kunt hebben als een hond schapen aanvalt, mensen overlast veroorzaken, motoren door het gebied racen, een dier in nood is...
Ik bel Dierenambulance Altena en ben erbij als de dienstdoende dierenarts het gewonde dier vangt. Waarschijnlijk een achterpoot gebroken [*]. Onlangs aangereden door een auto, lijkt het meest logische scenario. Als het lukt die poot te spalken, komt het goed. Kan dat niet, houdt het leven op. Nou ja, beter sterven door een spuitje dan langer lijden in de sloot. 

[*]
Woensdag 20 oktober krijg ik goed bericht: de bever heeft 'slechts' een ontsteking aan een achterpoot, is overgebracht naar de Wildopvang om te herstellen en gaat daarna terug naar de Biesbosch! Hoera! 

Archief 2021