Logboek

Het Logboek (de edities van 2012 t/m najaar 2016 zijn hier niet meer terug te lezen) veranderde 1 januari 2020 weer van een dag- in een Weekboek. Elke week - een enkele keer iets vaker en vaker iets minder - schrijven over wat week maakt. Of zoals ik het tegenwoordig noem: ik ben in mijn leven onderweg om mooie dingen aan te raken. Vanaf juni 2021 zal er minder vaak dan wekelijks een bijdrage te lezen zijn; de schrijftijd gaat op aan boeken die in februari en in oktober 2024 verschijnen.

-----

Voor wie een handvat zoekt: met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar; met de pijl links vooruit naar het volgende. Handiger echter zijn deze links: daarmee ga je naar de inhoudsopgaven van 202320222021, 2020 (deel 1: A t/m F, deel 2: G t/m Ldeel 3: M t/m R, en deel 4: S t/m Z), 2019 en 2018 en de logboeken van 2017 en (enkele van) najaar 2016.

-----

Dat in het beeld de klok op vijf uur staat, is omdat mijn dag al zolang ik mij herinner, begint rond (en meestal al ruim voor) vijf uur 's morgens, hoe laat het 's avonds ook wordt. Sinds de zomer van 2022 sta ik op om steevast drie uur. Om te schrijven zijn het mijn meest productieve uren van de dag.

Week 30 - 68. Rotnieuws

zaterdag 31 juli 2021

Stel dat het zou kunnen: jij kan iets voorkomen…
Regel uit het prachtlied waarvoor Jan Rot terecht de Annie M.G. Schmidt-prijs 2015 kreeg toegekend. Het is een van de beste theaterliederen die die prijs de afgelopen dertig jaar kreeg toegekend. Voor je verder leest: hier staat de tekst, met een link naar de vertolking.

Stel dat het zou kunnen: jij kan iets voorkomen… Ik lees die regel al een tijdje anders. Nee, niet stel dat het zou kunnen […] een uurtje met mijn moeder […], ze is al zo lang dood. Maar: stel dat het zou kunnen: een and’re diagnose […], zodat ik verder leef...

Wat we vreesden, is vandaag wereldkundig gemaakt: Jan Rot, pas 63 jaar, is ongeneeslijk ziek. In mei onderging hij een zware operatie vanwege een groot tumor in zijn darmen. Toen was al duidelijk dat er veel kans bestond op uitzaaiingen. Inmiddels zijn er meer tumoren ontdekt en is de noodlottige diagnose gesteld: herstel is onmogelijk.
Jan wil blijven optreden "tot hij erbij neervalt", zegt hij zelf, maar ik hoop vooral dat het privégeluk van de afgelopen decennia – met zijn vrouw Daan en hun vier kinderen – voorop blijft staan. Nieuw theaterwerk hoeft niet meer; hij heeft (in het Engels en, oorspronkelijk en in vertaling, in het Nederlands) zoveel moois gemaakt en nagelaten (in boekvorm, op cd, op youtube), dat ik daar nog decennia op kan teren.

Nou ja, decennia... Ik aanschouw het lijstje van bekenden die me ontvielen, onder wie: Martin Bril 49… Geert Timmers (Bob Fosko) 64… Bert Klunder 49… Thé Lau 62... Bob Leverman (Robert Long) 63… Jeroen van Merwijk 65… Maarten van Roozendaal 51… Allemaal jonger gestorven dan ik in leven ben… Nu al zijn er van mijn eigen leeftijd – ik vraag me af hoe het met mij zal gaan…

Terug naar Stel dat het zou kunnen:
Geef me dan een uurtje met verloren vrienden,
die te vroeg vertrokken...

De komende week in Gedicht Gedacht veel aandacht voor Jans prachtrepertoire. 

Archief 2021