Logboek

Het Logboek (de edities van 2012 t/m najaar 2016 zijn hier niet meer terug te lezen) veranderde 1 januari 2020 weer van een dag- in een Weekboek. Elke week - een enkele keer iets vaker en vaker iets minder - schrijven over wat week maakt. Of zoals ik het tegenwoordig noem: ik ben in mijn leven onderweg om mooie dingen aan te raken. Vanaf juni 2021 zal er minder vaak dan wekelijks een bijdrage te lezen zijn; de schrijftijd gaat op aan boeken die in februari en in oktober 2024 verschijnen.

-----

Voor wie een handvat zoekt: met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar; met de pijl links vooruit naar het volgende. Handiger echter zijn deze links: daarmee ga je naar de inhoudsopgaven van 202320222021, 2020 (deel 1: A t/m F, deel 2: G t/m Ldeel 3: M t/m R, en deel 4: S t/m Z), 2019 en 2018 en de logboeken van 2017 en (enkele van) najaar 2016.

-----

Dat in het beeld de klok op vijf uur staat, is omdat mijn dag al zolang ik mij herinner, begint rond (en meestal al ruim voor) vijf uur 's morgens, hoe laat het 's avonds ook wordt. Sinds de zomer van 2022 sta ik op om steevast drie uur. Om te schrijven zijn het mijn meest productieve uren van de dag.

Week 13 - 39. Theaterafscheid

donderdag 01 april 2021

Giessendam, 1 april 2021


Lieve vrienden, beste bekenden,

Op 1 april 1996 startten we met de inrichting van het Koningstheater, dat 1 september 1997 zijn deuren opende. Vandaag – precies 25 jaar later – trek ik een streep en ga, anderhalf jaar eerder dan ‘bij wet geregeld’, met vervroegd pensioen. Als cabaretprogrammeur en -producent namens ‘mijn’ Cabaretfirma was er het voorbije jaar, zoals voor iedereen de cultuursector, geen eer te behalen en ik verwacht niet dat het snel weer als vanouds zal zijn. Die teleurstelling hoef ik niet langer met me mee te dragen. Voor de komende jaren staan twee grote biografieopdrachten klaar en daarop zal ik mij volledig richten.

Lang hoefde ik niet na te denken over de vraag wat ik het meest zal gaan missen. Dat zijn, naast de voorstellingen zelf natuurlijk, de ontmoetingen met de makers, hun technici en regisseurs. Velen van hen heb ik in die jaren zo vaak hartelijk mogen verwelkomen. Tientallen bespelers kregen, vanaf de oprichting in 1999, les van mij op de Koningstheateracademie en dat maakte het weerzien met hen altijd speciaal. Daarnaast natuurlijk de impresario’s, van wie sommigen niet zeiden dat ik een streepje voor had, maar dat elk jaar wel in daden omzetten. En de medewerkers van de Verkadefabriek en Theater aan de Parade, met wie ik zolang heb samengewerkt, evenals collega’s van de andere culturele instellingen in ’s-Hertogenbosch – Anna Uitde Haag voorop natuurlijk, met wie ik de Koningstheateracademie startte en altijd ben blijven samenwerken. En – last but not least – de bezoekers van die minstens vijfduizend voorstellingen, van wie sommigen er ook al die 25 jaar bij waren. 
Uit al deze ontmoetingen zijn grote en kleinere vriendschappen voortgekomen en die zal ik koesteren. Mijn werkzame theaterleven is weliswaar voorbij, maar mijn interesse en betrokkenheid geenszins.

Natuurlijk is mij voorgesteld een afscheidsreceptie te organiseren; kan het niet nu dan maar op een later tijdstip. Maar ik vind dat er in een periode waarin algemene zorgen over onze culturele toekomst zo groot zijn, geen reden is voor het vieren van een particulier theaterverleden. Wie mij persoonlijk wil ontmoeten om afscheid te nemen, is natuurlijk zeer welkom in Giessendam, waar ik inmiddels woon, en ik zal eenieder gastvrij ontvangen. En wie mij dierbaar is, zal ik natuurlijk ook blijven ontmoeten wanneer de theaters weer volledig opengaan en ik na afloop van de voorstelling niet meteen hoef te vertrekken. 

Rest mij iedereen te bedanken voor vertrouwen, loyaliteit, oprechtheid, eerlijkheid, wijsheid, blijheid, aardigheid en nog zoveel meer – maar bovenal voor het gedreven creatief vermogen. Dáárover zou ik een boek moeten schrijven, maar ik beloof niet dat het er komt. 
Speciale dank natuurlijk aan Gemeente ‘s-Hertogenbosch, die het Koningstheater en later de Cabaretfirma subsidieerde en natuurlijk aan de leden van de Raad van Toezicht van de Cabaretfirma, zonder wiens inzet en deskundige adviezen ik het nooit had gered.

Tot slot de overdracht: voor de cabaret- en muziektheaterprogrammering van de Verkadefabriek is Wouter Bakker vanaf nu het aanspreekpunt. Wouter is al jaren verantwoordelijk voor onder meer de toneel- en dansprogrammering en, als liefhebber, bijzonder goed vertrouwd met het hedendaagse cabaretaanbod. Voor Theater aan de Parade verwijs ik naar Bregtje Radstake, voor sommigen bekend van het Zuidelijk Toneel, maar zij is sinds begin 2020 hoofd programmering en marketing van de stadsschouwburg. Ook aan haar draag ik ‘mijn aanbod’ graag over.
Geen Stadsprogrammeur meer dus in ‘s-Hertogenbosch, de functie die ik in 2012 introduceerde en sindsdien voor de stad bekleedde, dankzij het destijdse vertrouwen van de Verkadefabriek (Jan van der Putten), Theater aan de Parade (Harry Vermeulen) en de toenmalige Bossche Cultuurwethouder (Rodney Weterings). Alleen al door de meerwaarde die deze functie al die jaren heeft gehad, was dat een groot voorrecht.

Jullie te kennen is dat eveneens. En gekend te hebben: Martin Bril, Miel Cools, Martin van Dijk, Pieter van Empelen, Bob Fosko, Seth Gaaikema, Bert Klunder, Harry Kies, Joop Koopman, Ed Leeflang, Robert Long, Leo Markensteyn, Jeroen van Merwijk, Mariëtte & Jan Moors, Piet Nieuwint, Maarten van Roozendaal, Felix Strategier, Wannes Van de Velde, Bram Vermeulen, Co Westerik, Gerard Wijnen, Willem Wilmink en helaas nog te veel anderen in dierbare herinnering. Het ga jullie allen goed en graag tot ziens!

Nogmaals dank,
Frank

Archief 2021