Logboek

Het Logboek (de edities van 2012 t/m najaar 2016 zijn hier niet meer terug te lezen) veranderde 1 januari 2020 weer van een dag- in een Weekboek. Elke week - een enkele keer iets vaker en vaker iets minder - schrijven over wat week maakt. Of zoals ik het tegenwoordig noem: ik ben in mijn leven onderweg om mooie dingen aan te raken. Vanaf juni 2021 zal er minder vaak dan wekelijks een bijdrage te lezen zijn; de schrijftijd gaat op aan boeken die in februari en in oktober 2024 verschijnen.

-----

Voor wie een handvat zoekt: met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar; met de pijl links vooruit naar het volgende. Handiger echter zijn deze links: daarmee ga je naar de inhoudsopgaven van 202320222021, 2020 (deel 1: A t/m F, deel 2: G t/m Ldeel 3: M t/m R, en deel 4: S t/m Z), 2019 en 2018 en de logboeken van 2017 en (enkele van) najaar 2016.

-----

Dat in het beeld de klok op vijf uur staat, is omdat mijn dag al zolang ik mij herinner, begint rond (en meestal al ruim voor) vijf uur 's morgens, hoe laat het 's avonds ook wordt. Sinds de zomer van 2022 sta ik op om steevast drie uur. Om te schrijven zijn het mijn meest productieve uren van de dag.

Week 10 - 25. Breekbaar werk [1/7]

maandag 08 maart 2021




In 2003 schilderde Jeroen van Merwijk mijn hond Kieri. Die was pas een maand oud toen wij hem in de zomer van 2001 uit Griekenland (schildpaddeneiland Zakynthos) meenamen. Met vervalste papieren uiteraard, die hem maanden ouder deden lijken, Hij is 14 jaar gebleven en was de liefste hond die ik ooit had. Kieri overleed juni 2015. Naar aanleiding van zijn dood schreef ik:

Je was half zo oud als je werd en je was kwijt.
Een uur lang wrong de vrees: nu is dus alles over.
Vandaag herinner ik me m'n wanhoop en doof er
't besef mee hoe je opgaat in voorbije tijd.

Opeens was je er weer. Vrolijk, want tegenover
mijn opgekropte woede, angst stond jouw bereid-
heid dit ogenblik aan te zien als futloos feit.
Een dier als jij leeft liefst als mooi-momentenrover.

Toch is er toen, op die namiddag, iets gebeurd,
waardoor wij ons veel beter tot elkaar verstonden:
je genas zelfs van wat jouw vroegste jeugd verwondde

en gold sindsdien als allertrouwste Hond der Honden.
Ook nadat jouw lief lijfje dof en stram verkleurt.
Zelfs nu jouw leven wreed van ons is afgescheurd.


Met je genas zelfs van wat jouw vroegste jeugd verwondde doel ik op zijn, die eerste maand van zijn leven aangeleerde overlevingsstrategie: alles eten wat je voor neus en ogen komt, inclusief de kadavers van vogels en konijnen. Toch is er toen, op die namiddag, iets gebeurd, waardoor wij ons veel beter tot elkaar verstonden, want toen hij pas na een uur van zijn rooftocht terugkwam, viel hem klaarblijkelijk mijn doorstane angst en verdriet op. Daarna ging hij er tijdens wandelingen nooit meer vandoor en bleef hij altijd bij trouw bij mij in de buurt. 







Het sonnet werd een beeldgedicht, dat meeverhuisde naar Giessendam en ik elke dag zie op ons parkeerterrein. Het beeld is gevormd door de uitvergroting van Kieri’s as. 






En Kieri, toen twee jaar oud, is dus vereeuwigd in het schilderij van Jeroen van Merwijk. Die liet zich in zijn beeldtaal inspireren door honds Griekse afkomst en zijn reis met het vliegtuig naar Nederland. Zie de symbolen, inclusief Mozes’ rieten mand, want ook Kieri is te vondeling gelegd en gered. 

Archief 2021