Logboek

Het Logboek (de edities van 2012 t/m najaar 2016 zijn hier niet meer terug te lezen) veranderde 1 januari 2020 weer van een dag- in een Weekboek. Elke week - een enkele keer iets vaker en vaker iets minder - schrijven over wat week maakt. Of zoals ik het tegenwoordig noem: ik ben in mijn leven onderweg om mooie dingen aan te raken. Vanaf juni 2021 zal er minder vaak dan wekelijks een bijdrage te lezen zijn; de schrijftijd gaat op aan boeken die in februari en in oktober 2024 verschijnen.

-----

Voor wie een handvat zoekt: met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar; met de pijl links vooruit naar het volgende. Handiger echter zijn deze links: daarmee ga je naar de inhoudsopgaven van 202320222021, 2020 (deel 1: A t/m F, deel 2: G t/m Ldeel 3: M t/m R, en deel 4: S t/m Z), 2019 en 2018 en de logboeken van 2017 en (enkele van) najaar 2016.

-----

Dat in het beeld de klok op vijf uur staat, is omdat mijn dag al zolang ik mij herinner, begint rond (en meestal al ruim voor) vijf uur 's morgens, hoe laat het 's avonds ook wordt. Sinds de zomer van 2022 sta ik op om steevast drie uur. Om te schrijven zijn het mijn meest productieve uren van de dag.

Week 2 - 6. Steen

zaterdag 16 januari 2021

Hij illustreert prachtige bibliofiele uitgaven van Hof van Jan en publiceerde daar in 2018 zijn eigen geschreven en getekende verhaal Ming – het eerste deeltje van de reeks Leuk Meisje, die helaas nog geen vervolg kreeg.




Leuk meisje Ming




Maar nu is er dan eindelijk het eerste echte prentenboek van Paul van der Steen (1969). Verschenen – uiteraard bij Hof van Jan – in een oplage van 210 genummerde en gesigneerde exemplaren. 
De fraai gebonden uitgave bevat negentig literaire tekeningen die vanaf 1990 verschenen bij columns en literaire besprekingen in NRC-Handelsblad en Het Parool. En achtereen steekt een ingevouwen vel met een van zijn boekenweekstrippagina’s voor Het Parool: die van 1999. Deze:







Het thema was toen Familiealbum – Ouders en kinderen in de literatuur en dus zie je Conny Palmen (zij schreef dat jaar het Boekenweekgeschenk) en partner Hans van Mierlo als de ouders, met uitgever Mai Spijkers als haar vader (opa dus) en met heel wat kindergrut, onder wie Adriaan van Dis (op de bank) en (op de voorgrond) Marion Bloem die met haar man, Ivan Wolffers, doktertje speelt en met links van hen Ronald Giphart. Palmens overleden partner Ischa Meijer kijkt mee vanaf een foto; Hannie Lips – Tante Hannie, de eerste televisieomroepster – leert dat het de Familiealbum-jaren vijftig en zestig zijn.








Want ik ben ziek van liefde is de titel en brengt, in negentig literaire tekeningen, schrijvers door de eeuwen heen in beeld. Van Homerus tot Louis-Paul Boon tot Marieke Lucas Rijneveld. De inleiding – een lofrede en een parodie daarop; zoals Van der Steen tekent dus – is van P.F. Thomése die ook op de afbeelding uit 1999 staat: hij is daar (links van het midden) te zien als het jongetje dat Anna Enquist afranselt. 
Thomése: Van der Steens zorgvuldige en zorgzame penvoering wordt zo tot eucharistieviering van ons aller vergankelijkheid. Uit nederigheid werkt hij met Bic-balpennen op bijeengescharreld papier […] Ecce homo, bezie de mens. En toch ‘lijken’ zijn tekeningen als twee druppels snot, ze lijken meedogenloos op de hopeloze, vergankelijke, in onontkoombare staat van ontbinding verkerende schrijvers-ikken, pompeus gegrondvest op iets wat niet meer bestaat en waarschijnlijk nooit heeft bestaan. Onweerstaanbaar weerloos, zijn ze tot in de puntjes getroffen.

Recente andere prachtuitgaven van Hof van Jan – waaronder die van vaste auteurs als Martin Michael Driessen, Arnon Grunberg, A.L. Snijders en P.F. Thomése - vind je hier. Daaronder ook Gedane zaken van Frida Vogels.

Archief 2021