donderdag 10 december 2020
We zagen allemaal deze foto: een Amerikaanse arts, volledig in beschermende kleding, knuffelt een oudere patiënt. Fotograaf Go Nakamura maakte die tijdens een reportage op een covidafdeling van een ziekenhuis in Houston.
Het persbericht citeert arts Joseph Varon:
"De patiënt zat naast zijn bed te huilen omdat hij naar zijn vrouw wilde. Dus toen hield ik hem even vast. Ik wist niet dat er een foto van ons gemaakt werd." Hij knuffelde de man op Thanksgiving, een belangrijke feestdag in de VS die traditioneel met familieleden gevierd wordt.
Na een tijdje kalmeerde de patiënt. Varon had met hem te doen. "Het is heel moeilijk voor coronapatiënten. Je hebt met niemand contact, alleen maar met mensen in een 'ruimtepak'. Zeker voor oudere mensen is het moeilijk. Je voelt je heel erg alleen en geïsoleerd. Ik leefde heel erg met hem mee."
De arts zegt dat hij iedereen dezelfde aandacht zou willen geven. "Maar we hebben zoveel mensen hier liggen dat we niet iedereen kunnen knuffelen." Varon is al 256 dagen achter elkaar aan het werk op de corona-afdeling van het ziekenhuis.
Over Corona in eigen land verscheen een indrukwekkend fotodocument van Arie Kievit. Het achterplat van Corona. Crisis in beeld:
In 2020 werd de wereld getroffen door een pandemie. Alleen al in ons land werd bij het verschijnen van dit boek het aantal dodelijke slachtoffers boven de tienduizend geschat. De impact van het coronavirus is enorm door de onbekendheid met het virus, de overbelasting van de zorg en de maatschappelijke en economische gevolgen van de intelligente lockdown.
Het is onder deze omstandigheden dat fotograaf Arie Kievit zijn werk doet. Als ooggetuige documenteert hij de crisis op dagelijkse basis. Hoe dicht hij erop zit blijkt uit zijn eigen verhaal: “Op een van die kamers lag een man waarvan ik dacht: dit gaat niet lang meer duren. Hij was erg oud, hij lag aan een zuurstofslangetje. Drie verpleegkundigen waren bezig hem beter in bed te leggen. Heel leuke, drukke meiden helemaal in pak die met zo’n oude man praten en hem verzorgen. Ik vond dat een indrukwekkend beeld. Zij zorgen ervoor dat die man niet helemaal eenzaam naar het einde gaat.”
Dit document toont de crisis door de ogen van de fotograaf. Geplaatst in chronologische volgorde vertellen zijn foto’s het hele verhaal: van het ogenschijnlijk onschuldige begin met carnaval in Brabant tot de harde werkelijkheid van de tweede golf op de IC. Aangevuld met getuigenissen van betrokkenen geven de foto’s een menselijke gezicht aan de crisis.
Het boek is ook een ode aan de mensen die het meest direct met het virus in aanraking kwamen: slachtoffers en hun geliefden, maar vooral ook de hulpverleners. Een deel van de opbrengst wordt daarom door de makers gedoneerd aan het Rode Kruis.
Arie Kievit (1965) – hij is bekend van zijn krantenfoto’s en meervoudig winnaar van De Zilveren Camera – is een van de weinige fotojournalisten in ons land die achter de schermen bij de coronabestrijding kon komen. Dat lukte omdat hij veel fotografeert voor het Rode Kruis, waarvoor hij regelmatig naar rampgebieden gaat. Maar waar de ramp normaal ver weg is, kwam die nu heel dichtbij.
