zondag 18 oktober 2020
Rond 1970 – ik was toen 14 jaar oud – ontstond de liefde voor Nederlands cabaret, Engelse folk en het Frans chanson. Ik begon met het op cassette-, band- en videorecorder opnemen van radio- en televisieopnamen en het kopen van grammofoonplaten. Dat bleef ik doen tot de cd kwam en ik schijfjes ging kopen. In de jaren dat ik voor Trouw werkte, kreeg ik veel recensie-exemplaren, waardoor ik geld overhield voor andere schijfjes, zoals dvd’s van films en documentaires. De grammofoonplatencollectie bleef ik bijhouden op het gebied van Nederlands cabaret en chanson, waardoor die collectie uitgroeide tot de meest volledige van ons taalgebied.
Voor mijn theaterboeken had ik sinds 2013 de beschikking over een bibliotheekruimte voor mijn theaterboeken. Na mijn verhuizing, eind 2018, naar Giessendam vond die collectie daar onderdak en zegde ik de huur van de bibliotheek op. De mediatheek hield ik wel aan. Ik citeer uit het weekboek van 14 december 2014 (niet meer op deze site te vinden):
In de Verkadefabriek heb ik onlangs de beschikking gekregen over een tweede grote ruimte voor het documentatiecentrum. De reeds bestaande ruimte blijft voor de collectie theaterboeken en -documenten. De nieuwe en veel grotere richt ik in als geluids- en beeldarchief. Daar komen alle grammofoonplaten en cd’s, bandrecorder- en casettebandjes, DAT’jes, videobanden (in drie verschillende systemen) en dvd’s. Het zijn in totaal, schat ik, ruim honderdduizend items, die ik tevoorschijn moet halen uit andere kasten, maar ook veelal uit laden en bakken en kratten en dozen die verspreid staan over verschillende ruimtes en zelfs gebouwen.
De afgelopen weken zijn in die nieuwe ruimte op maat gemaakte kasten geplaatst. Die zijn nodig om alles daar geordend kwijt te kunnen. Inmiddels vervoerden M. en ik al wat spullen daarheen. Toen beseften wij pas echt goed hoeveel tijd ermee gemoeid zal zijn voordat ik alles daar heb staan en kan gaan rubriceren voordat het zijn definiteve plaats kan krijgen.
Gisteren besloot ik de hele dag daaraan te werken. Op zaterdag is er bijna niemand in de Verkadefabriek aan het werk en kan ik dus het ongestoordst werken. In mijn eentje verhuisde ik de complete grammofoonplatencollectie vanuit de Cabaretfirma naar de nieuwe documentatieruimte. Bij het opnieuw inrichten kreeg ik al die vroegere cabaret- en chansonplaten weer in handen en toen overkwam het me. Als een klap in mijn gezicht…
Honderden LP’s waren inmiddels door mijn vingers gegleden waarbinnen ik indertijd, op de witte beschermhoes, zorgvuldig alle teksten had uitgeschreven, vaak met de titel in een andere kleur. Even daarvoor was me al opgevallen dat ik bij het zien van een LP nog zoveel wist: welke liedjes, hun volgorde, of er een tekstvel is bijgevoegd of dat ik van deze plaat alles toen zelf heb uitgewerkt…. Ik schoof de binnenhoes uit en steeds klopte mijn herinnering.
Bij het zien van dat handschrift en die ijver hoorde ik die liedjes terug, maar ook zag ik mezelf opeens terug als jongen van een jaar of veertien. Altijd in zijn eentje in de weer. Teruggetrokken, afgesloten… Met zijn pick-up en zijn koptelefoon om platen te luisteren en de teksten uit te werken en te analyseren… Met zijn gitaren om zelfgeschreven liedjes te componeren en te zingen… Met zijn wielrenfiets om de somberte van het ouderlijk huis te ontvluchten… Ik voelde me van het ene op het andere moment oververmoeid en intens verdrietig en zelfs zo wanhopig dat ik nog amper verder kon werken.
Per 1 april 2021 – als de Cabaretfirma stopt – sluit ook de Mediatheek. Ik zocht inmiddels de mooiste cd’s en dvd’s uit om te houden, liet Concerto komen om de niet-Nederlandstalige LP’s en CD’s te kopen en Variaworld nam de rest mee. Het ontmantelen raakte me net zo hard als het inrichten destijds, maar ik weet: het is goed zo.
