zaterdag 05 september 2020
We waren in het De Pont-museum in Tilburg en gingen een week later terug om nogmaals naar hoogtepunten uit de collectie te kijken.
Het bijzondere van dit museum – gevestigd in een voormalige wolspinnerij, waar zelfs de wolhokken behouden bleven – is dat het zich richt op een eigentijdse collectie in de diepte in plaats van, zoals bij de meeste musea, in de breedte. Oftewel: niet een veelheid aan enkele werken van veel kunstenaars, maar juist meerdere werken van een beperkt aantal kunstenaars, welke stukken daarmee als geheel een ‘sleutelwerk’ vormen. Onder hen niet de minsten: Ai Weiwei, Christian Boltanski, Berlinde De Bruyckere, Rineke Dijkstra, Anish Kapoor, Richard Long, Marc Mulders, Sigmar Polke, Gerhard Richter, Thomas Schütte, Luc Tuymans, Bill Viola en Mark Wallinger. Richard Serra richtte in 1992, een half jaar voor de opening van het museum, een wolhok in met een opvallende sculptuur van lood en staal; Marien Schouten deed dat tien jaar later met gebakken klei en glazuur. Marlène Dumas kreeg vanaf de opening een wolhok ter beschikking voor Black Drawings: een groepering van 111 tekeningen in Oost-Indische inkt. Alle drie op zichzelf al zeer imposante minitentoonstellingen.

Wij hadden het geluk nog naar Pictures from Another Wall te kunnen kijken in de nieuwe vleugel van het museum, want de tentoonstelling rond honderd collectiewerken uit Huis Marseille was met zes weken verlengd. Huis Marseille, een zeventiende-eeuws grachtenpand aan de Amsterdamse Keizersgracht (401), is het eerste fotomuseum van Nederland en heeft een collectie van zo’n 750 werken hedendaagse fotografie. Jan de Pont was een Tilburgse jurist dankzij wiens legaat De Pont in 1992 zijn deuren kon openen. Hij hield kantoor in Huis Marseille en dankzij dezelfde familie De Pont kon daar in 1999 het fotomuseum starten, met als bruidsschat de fotocollectie van de familie. In 2013 is het museum uitgebreid met het ernaast gelegen pand (399).

In de tentoonstelling in De Pont lag de nadruk op de aanwinsten van het zustermuseum van de laatste vijf jaar met werk van onder anderen Dana Lixenberg en Andres Serrano.

Andres Serrano, maar dan binnen onze privécollectie
Het mooist was de hoofdzaal waar schijnbaar willekeurig 45 foto’s met elkaar één groot werk vormden: kinderportretten van Hellen van Meene en meisjesportretten van Julie Greve naast internationale topwerken van Jochen Lemperts, Asako Narahashi en onze eigen Koos Breukel (zie foto rechtsboven) en Viviane Sassen (rechtsonder). Prachtig.
Voor meer informatie: www.depont.nl