donderdag 16 april 2020
Al 35 jaar is Jack Poels (62 jaar) de voorman van Rowwen Hèze. Na duizenden bandoptredens, meer dan twintig albums en tientallen hits komt zijn eerste solo-cd uit. Toen een lied daarvan op de radio klonk, hoorde ik aan de begeleiding dat Bart-Jan Baartmans de producer moet zijn en dat het waarschijnlijk zo is dat niet vijf studiomuzikanten, maar hij in zijn eentje voor de begeleiding tekent. Ik kocht de cd – sommige mensen doen nog aan die geldverspilling – en het boekje (waarin de teksten verkeerd terecht kwamen; ongetwijfeld heb ik een misdruk) leert me dat dit inderdaad zo is: Bart-Jan tekent voor elektrische en akoestische gitaren, mandoline, bouzouki, piano, bas- en resonatorgitaar, mondharmonica, percussie, tweede zangstem en zelfs voor de opname en de mix, want alles gebeurde in Baartmans’ Boxmeerse studio. Wie een americanaplaat wil maken, kan bij niemand beter terecht dan bij hem. Nooit teveel, niets te weinig; sober vakmanschap met de beste betekenis van het woord sober. Hulde.
Poels & Baartmans
En dan Jack Poels zelf. Zijn stem is prachtig voor dit ingetogen repertoire: twaalf zelfgeschreven teksten en composities (op drie bestaande melodieën na). Allemaal in het Limburgs en ook voor een niet-Limburger uitstekend te volgen en bijzonder indringend. Zeker gezien de zorgelijke maanden die we beleven. Bijna alle teksten zijn observaties van wat zich afspeelt in zijn directe omgeving: in en om het huis en de tuin... Alsof hij, net als wij nu, tijdens het schrijven in quarantaine zat en daardoor beter is gaan kijken en zijn melancholie niet langer kan onderdrukken.
Ook hij mist nu een kind dat op afstand leeft. Niet vanwege het virus, maar omdat het moest. In een interview vertelde Poels: “Mijn zoon Jan maakt voor het eerst in zijn leven alleen een grote reis, naar Zuid-Korea, voor z’n studie. Je zag het jeugdige enthousiasme in zijn ogen. Hij was er klaar voor de wereld te gaan ontdekken. We namen afscheid op een warme zomeravond in de achtertuin. De dag erna loop ik met een weemoedig gevoel door het huis. De oude foto’s aan de muur, de lege slaapkamer, de speelgoedgitaar. Alles krijgt een andere betekenis. In In de achtertuin zing ik hem toe dat hij dat vooral moet gaan doen, dat het goed is om op eigen benen te staan. Ondertussen hoop ik alleen maar dat hij snel weer terugkomt. Het liefst morgen, terug hier in de achtertuin.”
Van dat lied, In de achtertuin, is ook een video gemaakt. Zie hier. En lees hieronder de tekst mee. Werkelijk ontroerend schitterend. Wat een duoprestatie. Laat het vervolg niet weer 35 jaar, maar slechts 35 weken duren!
Geej mot alles nog ontdekke
de ganse werlt nog goan zeen
geej wilt door nar onbekende plekke
dat motte geej doon, gat d’r mar hin
als ge zukt, als ’t neet lukt
kom terug nar de achtertuin
heer stadde noeit vur ’n dichte deur
kom terug nar de achtertuin
wat d’r ok speult, zomer, winter
lat mar wiete en ik bin d’r
huur ik ow vertrouwd geluid
kom terug, kom terug nar de achtertuin
geej mot alles nog beleave
en ik wet zeker, dat geej dat red
mar als dinge oeit wir anders weare
dan wil ik wiete, dat geej dit wet
als ge zukt, als ’t neet lukt
kom terug nar de achtertuin
heer stadde noeit vur ’n dichte deur
kom terug nar de achtertuin
wat d’r ok speult, zomer, winter
lat mar wiete en ik bin d’r
huur ik ow vertrouwd geluid
kom terug, kom terug
kom dan hiel rustig
nar hoes toe renne
lop heer op ’t raam
ik zeg owwe naam
als ge zukt, als ’t neet lukt
kom terug nar de achtertuin
heer stadde noeit vur ’n dichte deur
kom terug nar de achtertuin
wat d’r ok speult, zomer, winter
lat mar wiete en ik bin d’r
huur ik ow vertrouwd geluid
kom terug, kom terug, oh kom terug
kom terug nar de achtertuin
