Logboek

Het Logboek (de edities van 2012 t/m najaar 2016 zijn hier niet meer terug te lezen) veranderde 1 januari 2020 weer van een dag- in een Weekboek. Elke week - een enkele keer iets vaker en vaker iets minder - schrijven over wat week maakt. Of zoals ik het tegenwoordig noem: ik ben in mijn leven onderweg om mooie dingen aan te raken. Vanaf juni 2021 zal er minder vaak dan wekelijks een bijdrage te lezen zijn; de schrijftijd gaat op aan boeken die in februari en in oktober 2024 verschijnen.

-----

Voor wie een handvat zoekt: met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar; met de pijl links vooruit naar het volgende. Handiger echter zijn deze links: daarmee ga je naar de inhoudsopgaven van 202320222021, 2020 (deel 1: A t/m F, deel 2: G t/m Ldeel 3: M t/m R, en deel 4: S t/m Z), 2019 en 2018 en de logboeken van 2017 en (enkele van) najaar 2016.

-----

Dat in het beeld de klok op vijf uur staat, is omdat mijn dag al zolang ik mij herinner, begint rond (en meestal al ruim voor) vijf uur 's morgens, hoe laat het 's avonds ook wordt. Sinds de zomer van 2022 sta ik op om steevast drie uur. Om te schrijven zijn het mijn meest productieve uren van de dag.

Week 46 - 322. Dierenleven [52/52]

maandag 18 november 2019

 

Olaf Tempelman schrijft (op 12 november) in zijn wekelijkse Volkskrant-rubriek over de Amerikaanse fotograaf Kirsten Luce. Die verdiepte zich voor National Geographic Magazine in het leed van dieren die kunstjes moeten doen voor toeristen: “Dierenleed dat er voor mensen leuk uitziet en daarom vaak wordt geïnterpreteerd als plezier in plaats van pijn.”

Een paar citaten:
Weinig olifanten lijden nog meer pijn dan de bijna vierduizend olifanten die in Thailand in gevangenschap leven en gedwongen worden zich voor toeristen in de raarste bochten te wringen. […]
In Rusland leren nog steeds flink wat beren op twee poten de mens te vermaken. De meeste peuters weten al dat een beer zich van nature op vier poten verplaatst. Om te zorgen dat een viervoeter wat kan op de helft van zijn ledematen, moet hij langdurig aan zijn nek worden vastgebonden. Flink wat gedresseerde Bulgaarse beren die een aantal jaar geleden werden vrijgelaten – een voorwaarde voor de Bulgaarse EU-toetreding – hadden aan hun dienstjaren aan de kusten van de Zwarte Zee een fors alcoholprobleem overgehouden. Na een werkdag op twee poten hielp niets zo goed tegen hun pijn als een liter pruimenjenever.
Dieren die mensen met kunsten vermaken bestaan al twee à drie millennia. In Europa, Noord-Amerika en Australië kwam de laatste decennia door toedoen van dierenrechtenorganisaties de klad in de praktijk. In de rest van de wereld gaat die gewoon door, meestal ten behoeve van toeristen, in overgrote meerderheid afkomstig uit Europa, Noord-Amerika en Australië. […]
De sociale media wakkeren de praktijk tegenwoordig extra aan. Foto’s en filmpjes met olifanten en knuffelberen staan steevast garant voor flink wat views en likes. [...] De 26-jarige Russische beer Stepan [zie foto hieronder, FV] [...]  is uitgegroeid tot een lieveling op Instagram-accounts van tweevoeters. Stepans eigenaar rekent tegenwoordig 700 euro voor een shoot.

 

Archief 2019