Logboek

Het Logboek (de edities van 2012 t/m najaar 2016 zijn hier niet meer terug te lezen) veranderde 1 januari 2020 weer van een dag- in een Weekboek. Elke week - een enkele keer iets vaker en vaker iets minder - schrijven over wat week maakt. Of zoals ik het tegenwoordig noem: ik ben in mijn leven onderweg om mooie dingen aan te raken. Vanaf juni 2021 zal er minder vaak dan wekelijks een bijdrage te lezen zijn; de schrijftijd gaat op aan boeken die in februari en in oktober 2024 verschijnen.

-----

Voor wie een handvat zoekt: met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar; met de pijl links vooruit naar het volgende. Handiger echter zijn deze links: daarmee ga je naar de inhoudsopgaven van 202320222021, 2020 (deel 1: A t/m F, deel 2: G t/m Ldeel 3: M t/m R, en deel 4: S t/m Z), 2019 en 2018 en de logboeken van 2017 en (enkele van) najaar 2016.

-----

Dat in het beeld de klok op vijf uur staat, is omdat mijn dag al zolang ik mij herinner, begint rond (en meestal al ruim voor) vijf uur 's morgens, hoe laat het 's avonds ook wordt. Sinds de zomer van 2022 sta ik op om steevast drie uur. Om te schrijven zijn het mijn meest productieve uren van de dag.

Week 43 - 305. Geluk in 'n Tuk

vrijdag 01 november 2019



Grappig boekje van cartoonist Hein de Kort, cabaretier André Manuel en journalist Harry Nijhuis: Namens alle Tukkers. Geluk in ’n Tuk. Van de achterflap:

Nederlanders zijn altijd druk. Ze rennen van afspraak naar afspraak en van deadline naar deadline. Dat gehaaste leven leidt tot een chronisch tekort aan tijd. Dat zijn we in Twente zat! Wij gaan de strijd aan tegen het eeuwige moeten van de Nederlander. Natuurlijk hebben we in Twente ook overvolle agenda's. Toch genieten we meer van het leven.  

Dit boekje is onze versie van een zelfhulpboek. Een Twentse gids in - zoals ze dat in de Randstad noemen - people skills en time management.

Maak even tijd om onze leefwijzen te lezen. Twents geluk gunnen we namelijk iedereen. Jouw geluk zit in dit kleine boekje.


 

Manuel tekende voor de columns, waaronder deze:

Tukkers zijn trotse mensen. Niet dat ze daarmee te koop lopen. Daar zijn ze te trots voor.
We hebben in Twente bijvoorbeeld een echte universiteit. Maar daar gaan we niet zelf naar toe. Omdat we een ander ook iets gunnen. Zo weten we ook al jarenlang dat we met Herman Finkers de grappigste man van Nederland binnen onze gelederen hebben. Die zou echt ieder jaar de oudejaarsconference voor zijn rekening moeten nemen. Maar ja. Herman gunt het Claudia. Dus daar moet u het dan maar mee doen. Ook zijn we donderstrots op het centrum van Glanerbrug. Als u daar van een afstand naar kijkt, ziet ook u dat het mooier is dan Parijs. Maar dan moet u wel echt voldoende afstand nemen. En er vanuit datzelfde Parijs naar kijken. We zijn zelfs trots op de A1. Dat mag voor de meeste Nederlanders de snelste weg naar Duitsland zijn, voor ons is het toch vooral de afslag Markelo. Markelo! Het Venetië van het Oosten! Maar dan zonder al dat onhandige water.



Hier leest hij de column zelf voor.

Het boekje is er ook als website: www.tukkers.nl


Archief 2019