Logboek

Het Logboek (de edities van 2012 t/m najaar 2016 zijn hier niet meer terug te lezen) veranderde 1 januari 2020 weer van een dag- in een Weekboek. Elke week - een enkele keer iets vaker en vaker iets minder - schrijven over wat week maakt. Of zoals ik het tegenwoordig noem: ik ben in mijn leven onderweg om mooie dingen aan te raken. Vanaf juni 2021 zal er minder vaak dan wekelijks een bijdrage te lezen zijn; de schrijftijd gaat op aan boeken die in februari en in oktober 2024 verschijnen.

-----

Voor wie een handvat zoekt: met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar; met de pijl links vooruit naar het volgende. Handiger echter zijn deze links: daarmee ga je naar de inhoudsopgaven van 202320222021, 2020 (deel 1: A t/m F, deel 2: G t/m Ldeel 3: M t/m R, en deel 4: S t/m Z), 2019 en 2018 en de logboeken van 2017 en (enkele van) najaar 2016.

-----

Dat in het beeld de klok op vijf uur staat, is omdat mijn dag al zolang ik mij herinner, begint rond (en meestal al ruim voor) vijf uur 's morgens, hoe laat het 's avonds ook wordt. Sinds de zomer van 2022 sta ik op om steevast drie uur. Om te schrijven zijn het mijn meest productieve uren van de dag.

Week 37 - 261. Schiet!

woensdag 18 september 2019



Ria van Dijk (Tilburg 1920) bezocht in 1936, pas 16 jaar oud, voor het eerst de schiettent van de Tilburgse kermis. En dat bleef ze elk jaar doen, behalve in de oorlogsjaren, toen er geen kermis was. Ook in 2019 was zij er weer, inmiddels 99 jaar oud.

In 2006 exposeerde de Tilburgse kermis de door haar verzamelde foto’s uit alle opeenvolgende jaren. Steeds die scherpe blik en de luchtbuks vooruit, maar elk jaar een jaar ouder. Erik Kessels maakte er het zevende deel In almost every picture van, de fotoboekenserie waarin je pagina na pagina steeds bijna hetzelfde ziet: eenzelfde persoon, situatie of mislukte foto.




En Hans Aarman nam de foto’s in 2009 op in zijn expositie Off the Record in het Stedelijk Museum Amsterdam, waarna het museum besloot de collectie te kopen, inclusief de foto’s die in de jaren daarna nog gemaakt moesten worden. Ria kreeg ervoor betaald en besloot, om te beginnen, een bus af te huren en familie en vrienden te trakteren op een feestelijke dag die natuurlijk eindigde in Ria’s favoriete forellenrestaurant: De Schutskuil bij Oirschot.

In de zomer van 2016 vierde Ria haar tachtigjarig schietjubileum. Op de eerste plaats met een expositie in het Tilburgse filmhuis Cinecitta, georganiseerd in samenwerking met Erik Kessels. Die bracht de tweede, herziene en uitgebreide druk van In almost every picture uit, met voorop de sticker Updated edition: with 8 new shots!




Nu is het 2019 en, ondanks haar beperkte mobiliteit (ze zit inmiddels in een rolstoel), is ze er nog steeds bij. Door een zware longontsteking leek het voor dit jaar niet te gaan lukken, waarop de vaste schiettent aanbood de hele schietinstallatie te komen opbouwen in haar verzorgingshuis. Dat bleek uiteindelijk toch niet nodig.
 
 



Archief 2019