Logboek

Het Logboek (de edities van 2012 t/m najaar 2016 zijn hier niet meer terug te lezen) veranderde 1 januari 2020 weer van een dag- in een Weekboek. Elke week - een enkele keer iets vaker en vaker iets minder - schrijven over wat week maakt. Of zoals ik het tegenwoordig noem: ik ben in mijn leven onderweg om mooie dingen aan te raken. Vanaf juni 2021 zal er minder vaak dan wekelijks een bijdrage te lezen zijn; de schrijftijd gaat op aan boeken die in februari en in oktober 2024 verschijnen.

-----

Voor wie een handvat zoekt: met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar; met de pijl links vooruit naar het volgende. Handiger echter zijn deze links: daarmee ga je naar de inhoudsopgaven van 202320222021, 2020 (deel 1: A t/m F, deel 2: G t/m Ldeel 3: M t/m R, en deel 4: S t/m Z), 2019 en 2018 en de logboeken van 2017 en (enkele van) najaar 2016.

-----

Dat in het beeld de klok op vijf uur staat, is omdat mijn dag al zolang ik mij herinner, begint rond (en meestal al ruim voor) vijf uur 's morgens, hoe laat het 's avonds ook wordt. Sinds de zomer van 2022 sta ik op om steevast drie uur. Om te schrijven zijn het mijn meest productieve uren van de dag.

Week 37 - 259. Huid

maandag 16 september 2019

Foto: Justina Nekrasaite


Er verscheen een mooi fotoboek van Jet van Gaal, die dat zelf uitgaf in een oplage van 75 exemplaren. De titel is Blueprint. Your skin is the blueprint of your life. Inhoud:

Voor mij is schoonheid een gezicht waaraan je ziet dat het geleefd heeft; rimpels die laten zien dat je gelachen hebt; de kleur van je pigment en andere uiterlijke kenmerken die je verbinden met generaties die je zijn voorgegaan; structuren van de huid die bijzondere patronen laten ontstaan en littekens die vertellen over tegenslagen die je gevormd hebben. Dit zijn wezenlijke kenmerken die iedereen uniek maakt. Het is een deel van onze identiteit. Ik zie onze huid als een wonder van miljoenen individuele cellen die samen het grootste orgaan van je lichaam vormen. Het beschermt ons tegen de buitenwereld en is tegelijkertijd ook de passage naar onze innerlijke wereld, naar onze persoonlijke verhalen.

Foto: Justina Nekrasaite

Archief 2019