Logboek

Het Logboek (de edities van 2012 t/m najaar 2016 zijn hier niet meer terug te lezen) veranderde 1 januari 2020 weer van een dag- in een Weekboek. Elke week - een enkele keer iets vaker en vaker iets minder - schrijven over wat week maakt. Of zoals ik het tegenwoordig noem: ik ben in mijn leven onderweg om mooie dingen aan te raken. Vanaf juni 2021 zal er minder vaak dan wekelijks een bijdrage te lezen zijn; de schrijftijd gaat op aan boeken die in februari en in oktober 2024 verschijnen.

-----

Voor wie een handvat zoekt: met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar; met de pijl links vooruit naar het volgende. Handiger echter zijn deze links: daarmee ga je naar de inhoudsopgaven van 202320222021, 2020 (deel 1: A t/m F, deel 2: G t/m Ldeel 3: M t/m R, en deel 4: S t/m Z), 2019 en 2018 en de logboeken van 2017 en (enkele van) najaar 2016.

-----

Dat in het beeld de klok op vijf uur staat, is omdat mijn dag al zolang ik mij herinner, begint rond (en meestal al ruim voor) vijf uur 's morgens, hoe laat het 's avonds ook wordt. Sinds de zomer van 2022 sta ik op om steevast drie uur. Om te schrijven zijn het mijn meest productieve uren van de dag.

Week 36 - 252. Dierenleven [34/52]

maandag 09 september 2019

Hoe we het de honden en kat zo aangenaam mogelijk kunnen maken tijdens deze hete dagen. (Als ik dit schrijf, is het donderdag 25 juli). Dat is de zorg van ons en van veel dierenbezitters. Maar… toch overleden er de afgelopen dagen verschillende honden door dierenmishandeling, want zo kun je het toch wel noemen als je je huisdier zonder water opsluit op een balkon pal in de zon. Zo'n eigenaar, zo lees ik, krijgt een boete in plaats van wat ik hem of haar werkelijk zou wensen: het verbod ooit nog een huisdier te houden.

Boetes waren er niet eens toen gisteren, ondanks de bijna veertig graden, het transport van varkens naar de slachterijen gewoon door mocht gaan. Dierenwelzijnsorganisatie Animal Rights bracht beelden van de aanvoer naar buiten. Daarop is te zien hoe varkens schuimbekkend naar adem happen. Ik zag een foto en dat vind ik al meer dan genoeg; ik ga het filmpje niet kijken. 





Animal Rights: “Bij 37 graden in de schaduw en meer dan 50 in de zon reden de vrachtwagens, onder toeziend oog van de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA), ook na 12.00 uur nog gewoon de poort van het varkensslachthuis binnen. Wat is een hitteprotocol waard als er ook rond het middaguur van de warmste dag ooit nog varkens op de weg zitten?”
De slachterij: “Wij houden ons netjes aan de regels”. Dat vindt ook de NVWA, want haar controleurs hebben woensdag geen wettelijke overtredingen vastgesteld. Dit in tegenstelling tot een maand geleden, toen zij boetes uitdeelden aan veetransporteurs die het hitteplan met voeten traden. Animal Rights: “Dit lijkt geen afschrikkende werking te hebben gehad.” Een understatement.

Eerder deze week kwamen bij een veeteeltbedrijf in Zuid-Holland honderden varkens om door het uitvallen van de ventilatie in combinatie met de hoge temperatuur.
Eet u nog vlees en/of vis? Natuurlijk niet.

Archief 2019