Logboek

Het Logboek (de edities van 2012 t/m najaar 2016 zijn hier niet meer terug te lezen) veranderde 1 januari 2020 weer van een dag- in een Weekboek. Elke week - een enkele keer iets vaker en vaker iets minder - schrijven over wat week maakt. Of zoals ik het tegenwoordig noem: ik ben in mijn leven onderweg om mooie dingen aan te raken. Vanaf juni 2021 zal er minder vaak dan wekelijks een bijdrage te lezen zijn; de schrijftijd gaat op aan boeken die in februari en in oktober 2024 verschijnen.

-----

Voor wie een handvat zoekt: met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar; met de pijl links vooruit naar het volgende. Handiger echter zijn deze links: daarmee ga je naar de inhoudsopgaven van 202320222021, 2020 (deel 1: A t/m F, deel 2: G t/m Ldeel 3: M t/m R, en deel 4: S t/m Z), 2019 en 2018 en de logboeken van 2017 en (enkele van) najaar 2016.

-----

Dat in het beeld de klok op vijf uur staat, is omdat mijn dag al zolang ik mij herinner, begint rond (en meestal al ruim voor) vijf uur 's morgens, hoe laat het 's avonds ook wordt. Sinds de zomer van 2022 sta ik op om steevast drie uur. Om te schrijven zijn het mijn meest productieve uren van de dag.

Week 33 - 231. Dierenleven [29/52]

maandag 19 augustus 2019

Januari 2019



Een verwaarloosde en vermagerde leeuw uit Irak is sinds gisteren (als ik dit schrijf, is het 13 juli) in Nederland. Namelijk bij Stichting Leeuw in Anna Paulowna.
Twee medewerkers van de Nederlandse ambassade in Irak ontdekten het dier, vermoedelijk zo’n twee jaar oud, in januari bij toeval op een markt. De leeuw oogde gestrest door de kleine kooi en de herrie om hem heen. De initiatiefnemers: "Toen we hem bezochten, was hij bang door al het geluid en zat hij in de hoek van zijn veel te kleine kooi." (Zie filmpje.)

Omdat het hen erg schokte, besloten zij het dier te redden. Daarvoor namen ze contact op met de Iraakse en Nederlandse autoriteiten en met Stichting Leeuw. Vervolgens startten ze een crowdfundactie. Vanuit de Iraakse overheid kwam er al snel goed nieuws: de leeuw was inmiddels in beslag genomen en tijdelijk ondergebracht in de dierentuin van Bagdad, waar hij door professionals is verzorgd.



Juli 2019 (1)


Het doel van de inzamelingsactie, achtduizend euro, was snel gehaald. Ook het geld dat extra binnenkwam, gaat naar Stichting Leeuw, wat ook echt nodig is, aangezien de zorg voor een leeuw minimaal tienduizend euro per jaar kost. 

In Nederland gaat de leeuw allereerst verder aansterken, want Simba, zoals het dier is genoemd, is nog te mager en heeft weinig spierkracht, omdat hij zat opgesloten. Daphne Pels van Stichting Leeuw: ”Hij kreeg tot januari in Bagdad alleen kip en slachtafval, maar hij heeft vijf kilo rood vlees per dag nodig." Ook was hij ontklauwd. Pels: "Dan halen ze de nagels met wortel en al uit de poten. Die groeien nooit meer terug.”

Nu volgt eerst een maand in quarantaine. Dan moet blijken hoe het met de leeuw gaat. Pels: "Daarna gaat hij naar het hoofdgebouw waar nog 35 andere leeuwen, tijgers en panters huizen. Daar kunnen we aan zijn conditie werken met een jaagsimulator: in een grote hal wordt een stuk vlees met katrollen alle kanten op bewogen.”

 

Juli 2019 (2)


Het is de bedoeling dat hij twee jaar bij Stichting Leeuw blijft. Pels: "Het doel is om hem eerst te koppelen aan leeuwinnen. Daarna zou het mooi zijn als hij naar een opvang in Zuid-Afrika kan en daar  in een soort van groepsverband gaat leven. Zeker is wel dat Simba nooit meer in het wild kan functioneren.”

En hoe gaat het nu met Simba? Pels: "Hij is de eerste nacht goed doorgekomen. En hij heeft al lekker gedronken en gegeten."

Archief 2019