Logboek

Het Logboek (de edities van 2012 t/m najaar 2016 zijn hier niet meer terug te lezen) veranderde 1 januari 2020 weer van een dag- in een Weekboek. Elke week - een enkele keer iets vaker en vaker iets minder - schrijven over wat week maakt. Of zoals ik het tegenwoordig noem: ik ben in mijn leven onderweg om mooie dingen aan te raken. Vanaf juni 2021 zal er minder vaak dan wekelijks een bijdrage te lezen zijn; de schrijftijd gaat op aan boeken die in februari en in oktober 2024 verschijnen.

-----

Voor wie een handvat zoekt: met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar; met de pijl links vooruit naar het volgende. Handiger echter zijn deze links: daarmee ga je naar de inhoudsopgaven van 202320222021, 2020 (deel 1: A t/m F, deel 2: G t/m Ldeel 3: M t/m R, en deel 4: S t/m Z), 2019 en 2018 en de logboeken van 2017 en (enkele van) najaar 2016.

-----

Dat in het beeld de klok op vijf uur staat, is omdat mijn dag al zolang ik mij herinner, begint rond (en meestal al ruim voor) vijf uur 's morgens, hoe laat het 's avonds ook wordt. Sinds de zomer van 2022 sta ik op om steevast drie uur. Om te schrijven zijn het mijn meest productieve uren van de dag.

Week 34 - 237. Biograaf (maar niet heus): 1. Biogroof

zondag 25 augustus 2019

Toen Bart de Groof ruim een jaar geleden solliciteerde naar de functie van biograaf van Seth Gaaikema (1939-2014), gaven de Erven hem te verstaan dat daarvan natuurlijk geen sprake kan zijn. Hij kwam vaak over de vloer bij de cabaretier die hij ziekelijk adoreerde, wat niet bepaald een voordeel is. Bovendien: iemands leven optekenen vergt méér dan dat je hem of haar persoonlijk hebt gekend. Schrijftalent bijvoorbeeld.

Bart de Groof huilde uit bij de roddelbladen, die hij ook foto’s stuurde waarop hij met zijn idool te zien is. Dat zei toch genoeg, vond hij. 
Het was een zielige vertoning. Zijn grote voorbeeld had beloofd dat hij zijn biografie mocht schrijven, jankte hij, en nu… Het was allemaal de schuld van Gaaikema’s weduwnaar, die hem niet mocht. In Story:
Bart de Groof kan er nog steeds niet over uit. De 56-jarige Brabantse cabaretier zegt dat Seth Gaaikema’s weduwnaar […] hem zijn ‘levenswerk’ uit handen heeft genomen. […] ‘Er was altijd iets ongemakkelijks tussen hem en mij. Ik heb nooit begrepen waarom dat zo was. Peter wist hoe belangrijk Seth en ik voor elkaar waren. Seth en ik waren intieme vrienden. Ik was al vijf jaar in zijn leven toen hij verliefd werd op Peter. […] In die relatie werd hij op den duur erg eenzaam. […] Seth sprak er vaak met mij over hoeveel moeite hij daarmee had. 
Dat achterklap-niveau dus.

Vandaag (als ik dit schrijf, is het 11 juli) zou Seth Gaaikema (1939-2014) tachtig jaar zijn geworden. Nieuwe reden voor Bart de Groof – zelf hooguit in Hilvarenbeek-kernse kleinkring bekend, maar dan als tragisch slechte imitator van zijn God – om over het graf van de overledene heen weer eens de aandacht te zoeken. En dus stuurde hij een kreupelrijm naar het Brabants Dagblad:

‘Hij komt steeds dichterbij, de kist...’

Het was alleen jij die wist.
wanneer je zou worden weggegrist.

En de stumper vertelde de dienstdoende journalist dat zij vrienden voor het leven waren, iets wat vanuit zijn beleving juist is. Daarnaast dat hij de cabaretier ziet als zijn leermeester. Evenmin gelogen. Maar ook… dat hij werkt aan diens biografie. “Binnen nu en vijf jaar hoopt De Groof dat boek te hebben voltooid.”

Nooit meer op maandag eten.
Wild in de winter, asperges in mei.
Van teksten schrijven, altijd bezeten,
kwamen we steeds dichterbij.

Van teksten schrijven kwamen we steeds dichterbij? 
Het staat er echt. Zeg maar zo’n zin die je wist dat zou komen.

De naam van de uitgeverij van de biografie van Seth Gaaikema is bekend en ook die van de auteur. Wie dat is? Nou, dus niet Bart de Groof.


Wordt vervolgd! 

Archief 2019