Logboek

Het Logboek (de edities van 2012 t/m najaar 2016 zijn hier niet meer terug te lezen) veranderde 1 januari 2020 weer van een dag- in een Weekboek. Elke week - een enkele keer iets vaker en vaker iets minder - schrijven over wat week maakt. Of zoals ik het tegenwoordig noem: ik ben in mijn leven onderweg om mooie dingen aan te raken. Vanaf juni 2021 zal er minder vaak dan wekelijks een bijdrage te lezen zijn; de schrijftijd gaat op aan boeken die in februari en in oktober 2024 verschijnen.

-----

Voor wie een handvat zoekt: met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar; met de pijl links vooruit naar het volgende. Handiger echter zijn deze links: daarmee ga je naar de inhoudsopgaven van 202320222021, 2020 (deel 1: A t/m F, deel 2: G t/m Ldeel 3: M t/m R, en deel 4: S t/m Z), 2019 en 2018 en de logboeken van 2017 en (enkele van) najaar 2016.

-----

Dat in het beeld de klok op vijf uur staat, is omdat mijn dag al zolang ik mij herinner, begint rond (en meestal al ruim voor) vijf uur 's morgens, hoe laat het 's avonds ook wordt. Sinds de zomer van 2022 sta ik op om steevast drie uur. Om te schrijven zijn het mijn meest productieve uren van de dag.

Week 31 - 217. Wigman laat na [2]

maandag 05 augustus 2019




Vervolg van hier.






Het colofon:

GK ging ter perse op 30 maart 2014, de dag dat Gerrit Komrij zeventig zou zijn geworden. Het eerste exemplaar werd op 11 april 2014 in Utrecht aangeboden aan Charles Hofman (Komrij’s partner, FV).

GK werd in opdracht van Het Tillenbeest gezet uit de Baskerville en gedrukt op Munken Pure Rough door drukkerij Mostert te Leiden. 

Het vignet op het omslag is van Helmut Salden en is afkomstig uit de collectie van het Gerrit Komrij Huis.

De eenmalige oplage van
GK bedraagt 150 Arabisch genummerde exemplaren en 50 exemplaren hors commerce.


Met elf gedichten, in alfabetische volgorde opgenomen, van Onno Blom, Chrétien Breukers, Remco Campert, Ruben van Gogh, Ingmar Heytze, Frank Koenegracht, Ramsey Nasr, Ilja Leonard Pfeijffer, Alexis de Roode, Rob Schouten en natuurlijk Menno Wigman. 

Archief 2019