maandag 15 juli 2019
De Volkskrant-rubriek De Kloof gaat over de tegenstellingen die zich in Nederland openbaren in tal van geledingen en stelt aan de orde waaruit dat voorkomt en waartoe het zal leiden.
In de zesde aflevering (14 juni) interviewt Anouk Boone SGP-politica Paula Schot (25 jaar). Na de christelijke basisschool en het reformatorisch middelbaar onderwijs studeerde ze Communicatiewetenschappen. Vanaf haar 14de is zij SGP-lid en ze zat in het bestuur van de SGP-Jongeren. Op haar 21ste trouwde ze met de man die zij ontmoette bij de Christelijke studentenvereniging. In de kerk natuurlijk, want “daar vragen we een zegen over het huwelijk. Je zegt dus niet alleen ‘ja’ tegen elkaar, maar ook tegen God”. Sinds vijf maanden is zij moeder van een dochter. Op zondag gaan ze naar de kerk, ze bidden dagelijks voor het eten en gaan daarna aan tafel uit de Bijbel lezen. “Vaste prik.”
Over haar politieke keuze: “Ik moet altijd uitleggen wat ik als vrouw bij de SGP – waar Gods Woord leidend is – doe, me verantwoorden omdat ik sta voor klassiek christelijke overtuigingen. Maar heel Nederland is tegenwoordig zo’n beetje het Sodom en Gomorra. We romantiseren de vrije moraal, waarom hebben we het niet vaker over de keerzijde? De eenzaamheid? Het hoge aantal abortussen en scheidingen?”
Zij staat dus ook achter opvattingen als ‘de man staat boven de vrouw’ en ‘seks moet binnen het huwelijk plaatsvinden’?
Schot: “Het is geen mannelijk privilege, maar een huwelijkse plicht. Een vrouw mag rekenen op geborgenheid in de relatie.” En waarom seks alleen in het huwelijk mag? “Dat is uit Bijbelse overtuiging. Ik geloof dat alles wat uit de Bijbel komt de maatschappij wat te bieden heeft. […] We zijn het normaal gaan vinden om het bed met meerdere partners te delen. Hoe meer bedpartners, hoe meer moeite het kost om het in een vaste relatie bij één bedpartner te houden.”
En haar overtuiging over homoseksualiteit? “Er is een keuze: praktiseer niet.” Abortus? “Ik geloof dat we de geest van de wet verloren zijn. Het ging om uiterste noodsituaties. […] Adoptie is ook een alternatief en vergeet preventie niet.”
Haar motto: “We mogen best meer van elkaar en onszelf verwachten, in de wetenschap dat God voor ons zorgt.”
En waarom fascineert het stuk me? Omdat ik De Kloof tussen mijzelf en de SGP-gemeenschapskerk tegenover ons huis door zulke artikelen beter begrijp. Nog niet zo lang geleden zou ik Schots uitspraken als belachelijk hebben bestempeld; nu denk ik: ik snap waarom jij er anders over denkt en dat zal ik respecteren. En het motto is mooi: “We mogen best meer van elkaar en onszelf verwachten.” Tenminste, als dan een punt volgt.
