Logboek

Het Logboek (de edities van 2012 t/m najaar 2016 zijn hier niet meer terug te lezen) veranderde 1 januari 2020 weer van een dag- in een Weekboek. Elke week - een enkele keer iets vaker en vaker iets minder - schrijven over wat week maakt. Of zoals ik het tegenwoordig noem: ik ben in mijn leven onderweg om mooie dingen aan te raken. Vanaf juni 2021 zal er minder vaak dan wekelijks een bijdrage te lezen zijn; de schrijftijd gaat op aan boeken die in februari en in oktober 2024 verschijnen.

-----

Voor wie een handvat zoekt: met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar; met de pijl links vooruit naar het volgende. Handiger echter zijn deze links: daarmee ga je naar de inhoudsopgaven van 202320222021, 2020 (deel 1: A t/m F, deel 2: G t/m Ldeel 3: M t/m R, en deel 4: S t/m Z), 2019 en 2018 en de logboeken van 2017 en (enkele van) najaar 2016.

-----

Dat in het beeld de klok op vijf uur staat, is omdat mijn dag al zolang ik mij herinner, begint rond (en meestal al ruim voor) vijf uur 's morgens, hoe laat het 's avonds ook wordt. Sinds de zomer van 2022 sta ik op om steevast drie uur. Om te schrijven zijn het mijn meest productieve uren van de dag.

Week 26 - 183. Dierenleven [19/52]

dinsdag 02 juli 2019

Een groep dierenbeschermers heeft bij de Spaanse politie een klacht ingediend tegen de leefomstandigheden van dolfijnen in Zoo Aquarium Madrid. De dieren zouden ziek worden door het gebrek aan ruimte en vrijheid. Ook hebben ze onder meer huidinfecties, die zeer pijnlijk zijn voor dolfijnen, en problemen met de ogen door het chloor.

Hun klacht is gebaseerd op de bevindingen van dierenarts Augustín González, die beeldmateriaal van de dolfijnen bestudeerde en concludeert dat er negen ziek zijn. Hij wijt de problemen aan het gebrek aan beweging en vrijheid voor de dieren. González: "Wanneer ze in vrijheid leven, zwemmen ze gemiddeld zo'n honderd kilometer per dag. In gevangenschap kan dat niet." Volgens hem is het probleem dat dolfijnen er vaak gelukkig uitzien, maar dat in werkelijkheid niet zijn. 

Volgens het Madridse attractiepark is er voor de dolfijnen goede zorg en ze krijgen de beste kwaliteit vis te eten. Een team van dierenartsen en specialisten houdt de dieren nauwlettend in de gaten. De dierentuin erkent dat één dolfijn een huidprobleem heeft, maar het zou gaan om een chronisch probleem waar ze ook in vrijheid last van zou hebben gehad. González stelt daartegenover dat de dolfijnen juist een gebrek hebben aan het belangrijkste: gebrek aan ruimte.
 

De politiek in België (de Vlaamse minister voor Dierenwelzijn), Nederland (Partij voor de Dieren) en veel andere landen pleit al jaren voor een verbod op gevangenschap van dolfijnen. Na aanhoudende kritiek beloofde Dolfinarium Harderwijk minder dolfijnen te gaan houden. Dat was in 2016 en sindsdien kwam daar nog niets van terecht.

Misschien schuilt hier wel de oplossing.

Archief 2019