Week 26 - 181. Dierenleven [18/52]

Je steelt een haan bij een boer en die prop je in een rieten mand en die mand hijs je 18 meter omhoog aan een paal en laat je daar drie dagen hangen.  

Zo doen ze dat op Schiermonnikoog, want ze doen ze dat elk jaar bij het Pinksterfeest. En zo doen ze dat al heel veel jaren. En zo blijven ze dat ook doen. En niemand op Schier heeft daar moeite mee. Die dierenactivisten, die kwamen protesteren met een handjevol, komen dan ook niet daar vandaan. Die komen natuurlijk van het vaste land. Waar bemoeien ze zich mee? Bovendien: wat is er aan de hand om zo moeilijk te komen doen? 
“We hebben gewoon een hele leuke traditie hier op het eiland. En er is nog nooit één haan dood uit de mand gekomen. Die demonstranten moeten zich inzetten voor zaken die er wèl te doen, zoals die plastic soep in de zee."

En de demonstranten? Die komen volgend jaar gewoon weer terug. En daarna ook, want, zo zeggen ze: “Dit is echt niet meer van deze tijd. Dit gaat inderdaad maar om één haan, maar het is een symbool voor al het andere dierenleed dat er is. Ze kunnen die haan gemakkelijk vervangen door iets anders. Zelfs door een haan! Laat er bijvoorbeeld door basisschoolkinderen een knutselen en stop de mooiste in die mand. Heb je nog steeds je ‘traditie’.”




Vijftig jaar geleden was het niet denkbaar dat twee mannen of twee vrouwen met elkaar zouden trouwen en/of samen kinderen opvoedden. Nu is dat alleen nog maar verwerpelijk in christelijke dorpen als het onze.
Over vijftig jaar is het niet meer voor te stellen dat er een tijd was dat mensen vonden dat ze zo superieur waren aan dieren dat ze die mochten mishandelen, doden en zelfs opeten! Zelfs niet meer op het achterlijke eiland Schiermonnikoog.