woensdag 26 juni 2019
Vervolg van gisteren.
Martine Bijl heeft de vaderlandse roddelpers altijd genegeerd, gekrenkt als ze was door de ervaringen tijdens het Knokke-Songfestival. Ze weigert interviews te geven en laat ook niet na veelvuldig te melden dat niet meewerken de enige remedie is tegen dit soort riooljournalistiek. In haar tv-shows en ook nog in haar eerste theaterprogramma persifleert ze ‘de bladen’ via het primeurgeile typetjes Agnes de Boer van het blad Inkijk:
Ja, natuurlijk vind ik het erg leuk dat je even belt dat je een baby’tje hebt gekregen, maar met dat soort informatie heb ik natuurlijk echt niet een lekker artikel, hè. […] Wat mij bij voorbeeld hevig interesseert, is bij voorbeeld of het baby’tje niet misschien toevallig ook een kleinigheidje mankeert? …Och kind, ik ben met àlles blij: open ruggetje, gespleten verhemelte, je zegt het maar… […] En het had ook helemaal niet een klein beetje ademhalingsmoeilijkheden bij de geboorte? Nee, en jij bent ook niet ingescheurd? … Oh, wèl ingescheurd. Hoe ver? …Oh kind, zeg dat dan meteen. Stuur ik vanmiddag even een fotograaf op je af.
[Zie hier de hele sketch]
In april 1990 starten Story, Privé en Weekend een hetze tegen haar als bij toeval wordt ontdekt dat de relatie van Bijl & Van der Molen op de klippen loopt. Geprikkeld door haar vijandigheid en door het feit dat er jarenlang niets spannends over haar te melden viel, bevechten de bladen elkaar nu om de primeurs. Doordat Henk van der Molen wel bereid blijkt tot interviews en zich keer op keer laat opvoeren als de in de steek gelaten geliefde, wordt al spoedig breed uitgemeten dat Martine Bijl een verhouding heeft met Berend Boudewijn, voormalig directeur van de Amsterdamse Stadsschouwburg, bekend radio- en tv-presentator en de regisseur van alle vier haar programma’s.
Het liefdesdrama vult wekenlang de kolommen van de bladen, terwijl fotografen in gehuurde helikopters boven Boudewijns huis cirkelen of zich met telelenzen in de tuin verschansen. Van der Molen vervalt in diepe depressiviteit en is genoodzaakt zijn tot dan toe behouden plaats in haar combo op te geven. Hij trekt zich verbitterd terug en pleegt in 1992, op 71-jarige leeftijd, zelfmoord.
Martine Bijl heeft dan, mede uit de behoefte niet langer het slachtoffer van deze onfrisse journalistiek te zijn, inmiddels de punt achter haar theatercarrière gezet die ze allang had willen zetten. In anonimiteit legt ze zich volledig toe op haar activiteiten als schilderes. Ook maakt ze prachtige porseleinen poppen.
En ze geniet nog tv-bekendheid door komische reclameblokjes rond ‘de groenten van Hak’ (1986-2013), maar pas in 1993 (tot 2003) is zij weer te zien als actrice en wel in de VARA-comedyserie Het zonnetje in huis. Het was aanvankelijk haar bedoeling het Engelse origineel, de serie Tom, Dick & Harriet, enkel te vertalen. Maar als zij verneemt dat naast John Kraaijkamp junior ook Kraaijkamp senior een rol in de serie heeft aanvaard, biedt zij aan zelf de vrouwelijke hoofdrol te vertolken. In 1996 gaat haar eerste eigen toneelstuk, Walters hemel, in première.
Wordt vervolgd.
